Ένα μεγάλο μέρος του ενήλικου πληθυσμού διατρέχει αυξημένο κίνδυνο, λόγω υποκείμενων νοσημάτων και προδιαθεσικών παραγόντων. Ο κοινός παρονομαστής των παραγόντων που αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρής νόσου COVID-19, είναι διαταραχές στη μεταβολική λειτουργία του οργανισμού.
Μεταβολισμός, είναι το σύνολο των χημικών διαδικασιών που διατηρούν στη ζωή τον ανθρώπινο οργανισμό. Ο τρόπος ζωής, η επάρκεια ή οι ελλείψεις του οργανισμού σε ζωτικά συστατικά, η διατροφή, το στρες και η επιβάρυνση από τοξικές ενώσεις είναι οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν τη φυσιολογική ή την παθολογική λειτουργία των μεταβολικών διαδικασιών.
Διαταραχές του μεταβολισμού, οδηγούν σε δυσλειτουργία του ορμονικού και του ανοσοποιητικού συστήματος και συνδέονται με την ανάπτυξη χρόνιων παθήσεων και λοιμώξεων.
Γνωρίζουμε ότι αλλοιώσεις που επηρεάζουν τη μεταβολική λειτουργία του οργανισμού αυξάνουν τον κίνδυνο της νόσου λόγω:
Εξασθένησης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Επιδείνωσης της εικόνας της πορείας της νόσου με παθολογική ενίσχυση της φλεγμονής (καταιγίδα κυτταροκινών).
Όπως αναφέρεται σε σχετική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature, η πρώτη αντίδραση σε κάθε επιδημία είναι η αξιολόγηση της κατάστασης από τη σκοπιά του παθογόνου μικροοργανισμού. Αυτό συμβαίνει γιατί υποθέτουμε ότι η σοβαρότητα της νόσου είναι άμεσο αποτέλεσμα της επιθετικότητας του μικροοργανισμού.
Ωστόσο, τα περισσότερα άτομα βιώνουν μια ήπια νόσο, ενώ σε ένα μικρό ποσοστό περιπτώσεων, η νόσος εξελίσσεται σε μια βαριά και σοβαρή ασθένεια. Αυτές οι σοβαρές περιπτώσεις, καθορίζονται από την ανταπόκριση του οργανισμού στη λοίμωξη. Μια βίαιη παθολογική ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος, αντί να καταπολεμήσει τον ιό, μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε πολλαπλά όργανα και βαριά νόσο.
Σύμφωνα με την Ζανέλ Άιρες, ανοσολόγο, δ/ντρια στο ινστιτούτο βιολογικών ερευνών Σάλκ των ΗΠΑ, «Οι παθολογικές εκδηλώσεις που βλέπουμε στους ασθενείς με COVID-19, δεν είναι νέες σε επίπεδο λοιμώξεων. Για παράδειγμα, η εκτεταμένη θρόμβωση και η βλάβη σε πολλαπλά όργανα, παρατηρούνται σε σοβαρές λοιμώξεις και από άλλους μικροοργανισμούς. Αντιθέτως [αντί να εστιάσουμε μόνο στην επικινδυνότητα του ιού], η τρέχουσα πανδημία έχει αναδείξει την ανάγκη να αλλάξουμε οπτική σχετικά με τις λοιμώδεις ασθένειες και να κατανοήσουμε πώς να επιβιώνουμε από αυτές.»
Η επιβίωση των ασθενών με COVID-19 και η ικανότητα τους να ξεπεράσουν επιτυχώς τυχόν συνέπειες που μπορούν να εμφανιστούν και μετά την ανάρρωση από τη νόσο, εξαρτάται από τη μεταβολική κατάσταση του οργανισμού τους.
Μεταβολικές διαταραχές, όπως:
Η δυσλειτουργία στη διαχείριση του ζαχάρου και η αντίσταση στην ινσουλίνη (μεταβολικό σύνδρομο).
Η διαταραχή του μικροβιώματος.
Ελλείψεις σε ζωτικά συστατικά όπως η βιταμίνη D, η βιταμίνη C, ο ψευδάργυρος, η γλουταμίνη, ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, μεταλλικά στοιχεία και αμινοξέα όπως η γλουταμίνη.
Παίζουν κεντρικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού και στην ταχεία αποκατάσταση μετά από νόσο.
Εικόνα 6. Σύγκριση μηχανισμών βλάβης μεταξύ μεταβολικού συνδρόμου, διαβήτη τύπου 2 και COVID-19.
Οι μηχανισμοί που προκαλούν βλάβη στον οργανισμό στο μεταβολικό σύνδρομο και στο διαβήτη επηρεάζουν τα ίδια συστήματα που βάλλονται από τη νόσο COVID-19. Nature Metabolism Janelle S. Ayres 30 Jun. 2020.
Μεταβολικά νοσήματα, όπως ο διαβήτης, η στεφανιαία νόσος, η υπέρταση, η παχυσαρκία, αλλά και παράγοντες όπως το κάπνισμα, η διατροφή, η κατανάλωση αλκοόλ και η ατμοσφαιρική ρύπανση, είναι από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο COVID-19.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ίδιοι παράγοντες κινδύνου, βρίσκονται ανάμεσα στα κύρια αίτια θανάτου και ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων, στην Ελλάδα και στις ανεπτυγμένες χώρες.
Εικόνα 6. Οι 10 μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου για θάνατο και νόσο στην Ελλάδα. Μεταβολή 2007 – 2017. Στοιχεία IHME.
Κάποιοι από τους παράγοντες κινδύνου, όπως η ηλικία, δεν μπορούν να αλλάξουν. Για παράδειγμα ασθενείς άνω των 80 ετών, έχουν 30 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν, σε σχέση με ασθενείς που είναι 50 ετών και εκατοντάδες φορές μεγαλύτερο κίνδυνο, σε σχέση με ασθενείς που είναι 30 ετών.
Το φύλο επίσης παίζει ρόλο, οι άντρες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τις γυναίκες.
Οι μεταβολικοί παράγοντες κινδύνου είναι στην πλειοψηφία τους διαχειρίσιμοι και η βελτίωση τους συνδέεται με:
Βελτίωση των υποκείμενων νοσημάτων.
Βελτίωση της ικανότητας του οργανισμού να αμυνθεί από μια λοίμωξη.
Μείωση του κινδύνου νόσου από COVID-19 και άλλους μικροβιακούς παράγοντες.
Μείωση των μακροχρόνιων επιπτώσεων από τη νόσο COVID-19.
Σύμφωνα με ειδικούς, η ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή βιώνει δύο πανδημίες ταυτόχρονα. Η μια αφορά στον κορωνοϊό και η άλλη αφορά στα μεταβολικά νοσήματα που συνδέονται με το σύγχρονο τρόπο ζωής και διατροφής. Mε βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, οι δύο πανδημίες αλληλεπιδρούν.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, παρατηρήθηκε επιδείνωση του μεταβολικού προφίλ ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού, με πιο ανθυγιεινές διατροφικές επιλογές, αύξηση της κατανάλωσης χαμηλής ποιότητας τροφών και μείωση της πρόσληψης θρεπτικών συστατικών (Κρυμμένη Πείνα), αύξηση του καθιστικού τρόπου ζωής, αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ και αύξηση του στρες.
Η διαβίωση σε ένα περιβάλλον που καθιστά πιο εύκολο έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του κινδύνου ασθενειών όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, η στεφανιαία νόσος, ο καρκίνος, τα αυτοάνοσα νοσήματα και τώρα της νόσου COVID-19.
Η συγκεκριμένη συγκυρία μπορεί να λειτουργήσει ως μια ευκαιρία, σε δημόσιο και ατομικό επίπεδο, λόγω αυξημένης ευαισθητοποίησης, ώστε να γίνουν αλλαγές που θα βελτιώσουν την κατάσταση υγείας του πληθυσμού και θα μειώσουν τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα από χρόνια νοσήματα, από COVID-19 και από τυχόν μελλοντικές πανδημίες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
