Εάν χρησιμοποιείτε το Google, το Instagram, τη Wikipedia ή το YouTube, θα αρχίσετε να παρατηρείτε αλλαγές στην εποπτεία περιεχομένου, τη διαφάνεια και τις λειτουργίες ασφαλείας σε αυτούς τους ιστότοπους τους επόμενους έξι μήνες.
Οφείλεται σε κάποια σημαντική τεχνολογική νομοθεσία που ψηφίστηκε στην Ε.Ε. πέρυσι, αλλά δεν έχει λάβει αρκετή προσοχή (IMO), ειδικά στις Η.Π.Α.. Αναφέρομαι σε ένα ζευγάρι νομοσχεδίων που ονομάζεται νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες (DSA) και νόμος για τις ψηφιακές αγορές (DMA).
Οι πράξεις είναι στην πραγματικότητα αρκετά επαναστατικές, θέτοντας ένα παγκόσμιο χρυσό πρότυπο για τη ρύθμιση της τεχνολογίας όταν πρόκειται για περιεχόμενο που δημιουργείται από χρήστες. Η DSA ασχολείται με την ψηφιακή ασφάλεια και διαφάνεια από εταιρείες τεχνολογίας, ενώ η DMA ασχολείται με την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία και τον ανταγωνισμό στον κλάδο.
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο DSA έφτασε σε ένα σημαντικό ορόσημο. Μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου 2023, όλες οι μεγάλες τεχνολογικές πλατφόρμες στην Ευρώπη έπρεπε να αναφέρουν μόνοι τους το μέγεθός τους, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την ομαδοποίηση των εταιρειών σε διαφορετικές βαθμίδες. Οι μεγαλύτερες εταιρείες, με περισσότερους από 45 εκατομμύρια ενεργούς μηνιαίους χρήστες στην Ε.Ε. (ή περίπου το 10% του πληθυσμού της Ε.Ε.), ονομάζονται δημιουργικά «Πολύ μεγάλες επιγραμμικές πλατφόρμες» (ή VLOPs) ή «πολύ μεγάλες επιγραμμικές μηχανές αναζήτησης» (ή VLOSEs) και θα τηρούν τα αυστηρότερα πρότυπα διαφάνειας και ρύθμισης. Οι μικρότερες επιγραμμικές πλατφόρμες έχουν πολύ λιγότερες υποχρεώσεις, γεγονός που αποτελούσε μέρος μιας πολιτικής που σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό και την καινοτομία, ενώ εξακολουθεί να λογοδοτεί στις big tech.
«Αν ζητήσετε από (τις μικρές εταιρείες), για παράδειγμα, να προσλάβουν 30.000 συντονιστές, θα σκοτώσετε τις μικρές εταιρείες», μου είπε πέρυσι ο Ανρί Βερντιέ, ο Γάλλος πρεσβευτής ψηφιακών υποθέσεων.
Τι θα κάνει λοιπόν πραγματικά ο DSA; Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον 18 εταιρείες έχουν δηλώσει ότι πληρούν τις προϋποθέσεις ως VLOPs και VLOSEs, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων γνωστών παικτών όπως το YouTube, το TikTok, το Instagram, το Pinterest, το Google και το Snapchat. (Αν θέλετε μια ολόκληρη λίστα, ο καθηγητής νομικής του London School of Economics Martin Husovec έχει ένα εξαιρετικό έγγραφο Google που δείχνει πού κλονίζονται όλοι οι μεγάλοι παίκτες και έχει γράψει μια συνοδευτική εξήγηση.)
Ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες θα απαιτεί από αυτές τις εταιρείες να αξιολογούν τους κινδύνους στις πλατφόρμες τους, όπως την πιθανότητα παράνομου περιεχομένου ή εκλογικής χειραγώγησης, και να καταρτίζουν σχέδια για τον μετριασμό αυτών των κινδύνων με ανεξάρτητους ελέγχους για την επαλήθευση της ασφάλειας. Οι μικρότερες εταιρείες (εκείνες με λιγότερους από 45 εκατομμύρια χρήστες) θα πρέπει επίσης να πληρούν νέα πρότυπα εποπτείας περιεχομένου που περιλαμβάνουν την «ταχεία» αφαίρεση παράνομου περιεχομένου μόλις επισημανθεί, την ειδοποίηση των χρηστών για την εν λόγω κατάργηση και την αύξηση της επιβολής των υφιστάμενων πολιτικών της εταιρείας.
Οι υποστηρικτές της νομοθεσίας λένε ότι το νομοσχέδιο θα βοηθήσει να τερματιστεί η εποχή της αυτορρύθμισης των εταιρειών τεχνολογίας. «Δεν θέλω οι εταιρείες να αποφασίσουν τι απαγορεύεται και τι δεν απαγορεύεται χωρίς καμία διάκριση της εξουσίας, χωρίς καμία λογοδοσία, χωρίς καμία αναφορά, χωρίς καμία δυνατότητα αμφισβήτησης», λέει ο Verdier. «Είναι πολύ επικίνδυνο».
Τούτου λεχθέντος, το νομοσχέδιο καθιστά σαφές ότι οι πλατφόρμες δεν ευθύνονται για παράνομο περιεχόμενο που δημιουργείται από χρήστες, εκτός εάν γνωρίζουν το περιεχόμενο και δεν το αφαιρούν.
Ίσως το πιο σημαντικό, ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες απαιτεί από τις εταιρείες να αυξήσουν σημαντικά τη διαφάνεια, μέσω υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων για ειδοποιήσεις «όρων παροχής υπηρεσιών» και τακτικών, ελεγμένων εκθέσεων σχετικά με τον έλεγχο περιεχομένου. Οι ρυθμιστικές αρχές ελπίζουν ότι αυτό θα έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στις δημόσιες συζητήσεις σχετικά με τους κοινωνικούς κινδύνους των μεγάλων τεχνολογικών πλατφορμών, όπως η ρητορική μίσους, η παραπληροφόρηση και η βία.
Τι θα παρατηρήσετε; Θα μπορείτε να συμμετέχετε σε αποφάσεις εποπτείας περιεχομένου που λαμβάνουν οι εταιρείες και να τις αμφισβητείτε επίσημα. Ο νόμος DSA θα θέσει ουσιαστικά εκτός νόμου την απαγόρευση σκιών (την πρακτική της απαρχαιοποίησης περιεχομένου χωρίς προειδοποίηση), θα περιορίσει τη βία στον κυβερνοχώρο κατά των γυναικών και θα απαγορεύσει τη στοχευμένη διαφήμιση για χρήστες κάτω των 18 ετών. Θα υπάρχουν επίσης πολύ περισσότερα δημόσια δεδομένα σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας των αλγορίθμων συστάσεων, των διαφημίσεων, του περιεχομένου και της διαχείρισης λογαριασμών στις πλατφόρμες, ρίχνοντας νέο φως στον τρόπο λειτουργίας των μεγαλύτερων εταιρειών τεχνολογίας. Ιστορικά, οι εταιρείες τεχνολογίας ήταν πολύ διστακτικές να μοιραστούν δεδομένα πλατφόρμας με το κοινό ή ακόμα και με ακαδημαϊκούς ερευνητές.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) θα εξετάσει τους αναφερόμενους αριθμούς χρηστών και έχει χρόνο να αμφισβητήσει ή να ζητήσει περισσότερες πληροφορίες από εταιρείες τεχνολογίας. Ένα αξιοσημείωτο ζήτημα είναι ότι οι πορνογραφικοί ιστότοποι παραλείφθηκαν από την κατηγορία “Very Large”, την οποία ο Husovec χαρακτήρισε “σοκαριστική”. Μου είπε ότι πιστεύει ότι οι αναφερόμενοι αριθμοί χρηστών τους θα πρέπει να αμφισβητηθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μόλις επιβεβαιωθούν οι ομάδες μεγέθους, οι μεγαλύτερες εταιρείες θα έχουν προθεσμία έως την 1η Σεπτεμβρίου 2023 για να συμμορφωθούν με τους κανονισμούς, ενώ οι μικρότερες εταιρείες θα έχουν προθεσμία έως τις 17 Φεβρουαρίου 2024. Πολλοί ειδικοί αναμένουν ότι οι εταιρείες θα εφαρμόσουν ορισμένες από τις αλλαγές σε όλους τους χρήστες, όχι μόνο σε εκείνους που ζουν στην Ε.Ε.. Με τη μεταρρύθμιση της Ενότητας 230 να φαίνεται απίθανη στις ΗΠΑ, πολλοί χρήστες των ΗΠΑ θα επωφεληθούν από ένα ασφαλέστερο διαδίκτυο που θα επιβληθεί στο εξωτερικό.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
