Στις 9 Νοεμβρίου, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία εορτάζει τον Άγιο Νεκτάριο τον Θαυματουργό της Αίγινας. Θεωρείται ο προστάτης για άτομα που έχουν καρκίνο, καρδιακό πρόβλημα, αρθρίτιδα, επιληψία και άλλες ασθένειες.
Ο Άγιος Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846 στη Σίλβρια της Σμύρνης. Στο Ιερό Βάπτισμα του δόθηκε το όνομα Αναστάσιος. Οι γονείς του ήταν απλοί ευσεβείς Χριστιανοί. Τον μεγάλωσαν με τρόπο ευχάριστο στον Θεό και έκαναν ό, τι τα πολύ περιορισμένα μέσα τους επέτρεψαν στην επίσημη εκπαίδευσή του.
Έχοντας ολοκληρώσει το δημοτικό σχολείο στην πατρίδα του, έφυγε για τη μεγάλη πόλη της Κωνσταντινούπολης σε ηλικία 14 ετών. Εκεί, βρήκε δουλειά ως βοηθός καταστήματος και μπόρεσε να κερδίσει λιγοστά προς το ζην. Εκτός του ότι παρακολουθούσε τακτικά τη Θεία Λειτουργία, διάβαζε επίσης τις Αγίες Γραφές και τα Γραπτά των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας καθημερινά. Από την ευρεία ανάγνωσή του, ο νεαρός Αναστάσιος έκανε μια συλλογή από σοφά λόγια, τα οποία διαδόθηκε θερμά στους πελάτες του καταστήματός του, γράφοντάς τα στο χαρτί που χρησιμοποιούσε για να τυλίξουν τα προϊόντα τους. Επιλέχθηκε για να διδάξει τους κατώτερους βαθμούς του ορφανοτροφείου του Παναγίου Τάφου στην Κωνσταντινούπολη. Αυτό του επέτρεψε να συνεχίσει τις σπουδές του, επειδή ήθελε να γίνει Θεολόγος.
9 Νοεμβρίου, γιορτή του Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού
Το 1866, σε ηλικία 20 ετών, ο Αναστάσιος πήγε στο νησί της Χίου, όπου διορίστηκε δάσκαλος. Μετά από 7 χρόνια, μπήκε στο τοπικό μοναστήρι, υπό τη φροντίδα του σεβάσμιου πρεσβύτερου Παχομίου. Μετά από 3 χρόνια ως αρχάριος, ο Αθανάσιος δέχτηκε έναν μοναχό και του έδωσε το όνομα Λάζαρος. Ένα χρόνο αργότερα, χειροτονήθηκε Διάκονος και έλαβε το όνομα Νεκτάριος. Ο πρεσβύτερος Παχόμιος και ένας πλούσιος τοπικός ευεργέτης έπεισαν τον νεαρό μοναχό να ολοκληρώσει τις σπουδές του στο γυμνάσιο στην Αθήνα. Από εκεί ο Διάκονος Νεκτάριος πήγε στην Αλεξάνδρεια, όπου τον φρόντιζε ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας, ο Σοφρόνιος. Ο Πατριάρχης επέμενε ότι ο Νεκτάριος ολοκλήρωσε τις Θεολογικές του σπουδές και έτσι το 1885 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Αθήνας. Ο Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας χειροτονίασε τον Διάκονο Νεκτάριο στην Ιεροσύνη το 1886. Η μεγάλη του υπηρεσία προς την Εκκλησία, παραγωγικά γραπτά και διδασκαλίες, ενέργεια και ζήλο οδήγησε τον π. Νεκτάριο να χειροτονηθεί ως Μητροπολίτης Πεντάπολης στην Αίγυπτο.
Ως μητροπολίτης θαυμάζονταν πολύ και αγαπούσε το κοπάδι του για την αρετή και την αγνότητα της ζωής του. Όμως αυτός ο μεγάλος θαυμασμός από τους ανθρώπους προκάλεσε το φθόνο ορισμένων υψηλών αξιωματούχων, οι οποίοι σχεδίαζαν και πέτυχαν να απομακρυνθεί ο Ευλογημένος Μητροπολίτης από το αξίωμα το 1890 – χωρίς δίκη ή καμία εξήγηση. Επέστρεψε στην Ελλάδα για να γίνει μοναχός και ιεροκήρυκας, στη μεγάλη οικοδόμηση του λαού. Εκεί ο Ευλογημένος Μητροπολίτης συνέχισε να γράφει τα πλέον διάσημα βιβλία του. Το 1894, ο θεϊκός Νεκτάριος έγινε Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Ριζαρίου, όπου έμενε για 15 χρόνια. Ως εκπαιδευτικός, το κύριο μέλημα του σεβάσμιου Ιεράρχη ήταν να υποκινήσει και να καθοδηγήσει τους νέους να γίνουν καλοί Χριστιανοί. Τα δεκαπέντε χρόνια του στο Ριζάριο ήταν επίσης παραγωγικά για τη συγγραφή πολλών ακόμη βιβλίων και διδασκαλιών.
Το 1904, ο Άγιος μας ίδρυσε ένα μοναστήρι για γυναίκες στην Αίγινα, τη Μονή της Αγίας Τριάδας. Υπό την καθοδήγησή του, η Μονή άνθισε. Το 1908, ο Ευλογημένος Νεκτάριος, σε ηλικία 62 ετών, αποσύρθηκε από την Εκκλησιαστική Σχολή Ριζαρίου και αποσύρθηκε στη Μονή Αγίας Τριάδος στην Αίγινα. Εκεί, για το υπόλοιπο της ζωής του ως πραγματικός μοναχός και ασκητής. Υπηρέτησε ως εξομολογητής και πνευματικός οδηγός στις καλόγριες και ακόμη και ιερείς από την Αθήνα και τον Πειραιά. Η ιερή και ευσεβής ζωή του έλαμψε σαν φως καθοδήγησης σε όλους κοντά του. Πολλοί θα τον ερχόταν για θεραπεία.
9 Νοεμβρίου, γιορτή του Αγίου Νεκταρίου του θαυματουργού
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1920, μια από τις μοναχές τον πήγε στο τοπικό νοσοκομείο, παρά τη διαμαρτυρία του. Ήταν σπασμένος με πόνο από μια μακροχρόνια ασθένεια. Εισήχθη, και τοποθετήθηκε σε ένα θάλαμο που προορίζεται για τους φτωχούς και ανεπιθύμητους. Εκεί έμεινε για δύο μήνες ανάμεσα στους άρρωστους και τους θανάτους.
Στις 10:30 το απόγευμα της 8ης Νοεμβρίου, αν και στη μέση των φοβερών πόνων, σε ειρήνη και προσευχή, παραιτήθηκε από το πνεύμα του στον Θεό σε ηλικία 74 ετών.
Μόλις ο Άγιος εγκατέλειψε το Πνεύμα του, μια νοσοκόμα ήρθε για να τον προετοιμάσει για μεταφορά στην Αίγινα για ταφή. Καθώς η νοσοκόμα αφαίρεσε το πουλόβερ των Αγίων, το έβαλε ακούσια στο επόμενο κρεβάτι, στο οποίο βρισκόταν ένας παραλυτικός. Και Ω, περίεργο θαύμα !, ο παράλυτος άρχισε αμέσως να ανακτά τη δύναμή του και σηκώθηκε από το κρεβάτι του υγιές, και δοξάζοντας τον Θεό.
Κάποια στιγμή μετά την ανάπαυσή του, παράξενα ένα όμορφο άρωμα εκπέμπεται από το Άγιο Σώμα του, γεμίζοντας το δωμάτιο. Πολλοί ήρθαν να σεβάσουν τα ιερά λείψανα του πριν από την ταφή του. Με έκπληξη, οι άνθρωποι σημείωσαν ένα αρωματικό υγρό που έπλυνε τα μαλλιά και τα γένια του.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
