Είναι γνωστό ως τσάι των Ινκας και είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Παραγουάη, τη Βραζιλία, την Αργεντινή και άλλες χώρες της Νοτίου Αμερικής.Το δέντρο του ιπέροξου φτάνει τα 30 μέτρα ύψος ενώ ζει έως και 700 χρόνια. Το μέρος του δένδρου που χρησιμοποιείται είναι ο φλοιός του.
Το τσάι του ιπέροξου είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε ποικιλία χρήσιμων φυσικών βιταμινών και μετάλλων, ιδιαίτερα σε σίδηρο αλλά και ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, βάριο και άλλα. Αρχικά το ιπέροξο έγινε γνωστό ως ένα αποτελεσματικό φυσικό αντιβιωτικό όπως και εξαιρετικό αντικαρκινικό (πρόληψη του καρκίνου).
Συστηματική κατανάλωση ιπέροξου οδηγεί στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, τη βελτίωση της ποιότητας του αίματος και του μυελού των οστών, ελαχιστοποίηση της πιθανότητας εμφάνισης διαβήτη, ουρολοιμώξεων, αρθριτικών και γαστρεντερικών προβλημάτων.
Το Λαπάτσο ή Λαπάχο ή Ιπέροξο (επίσης Ταχίμπο ή Πάου ντ’ Άρκο κλπ) – Lapacho, Iper Oxo, Pau d’ Arco ανταγωνίζεται σήμερα την εχινάκεια της Ευρώπης και το Τζίνσενγκ της Ασίας στις πολλαπλές τονωτικές και θεραπευτικές τους ιδιότητες. Πρόκειται για την εσωτερική επένδυση από το φλοιό του ομώνυμου αειθαλούς δέντρου (Tabebuia impetiginosa), που φύεται στα δάση του Αμαζονίου και χρησιμοποιήθηκε για χιλιετίες από τις ινδιάνικες φυλές της Βραζιλίας, Παραγουάης, Βολιβίας και των Άνδεων. Οι Ίνκας το αποκαλούσαν «ιερό δέντρο» ή «δέντρο της ζωής» και χρησιμοποιούσαν το φαρμακευτικό τσάι ως γενικό τονωτικό και θεραπευτικό του οργανισμού. Το ιπέροξο έγινε γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο μόλις στα μισά του εικοστού αιώνα, από εξερευνητές και γιατρούς που έψαχναν για εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου. Η ονομασία πάου ντ’ άρκο σημαίνει «ξύλο τόξου», μια και οι γηγενείς φυλές χρησιμοποιούσαν το φλοιό του δέντρου για να φτιάχνουν τα τόξα τους. Η χαρακτηριστική ουσία λαπαχόλη που περιέχει ευθύνεται για πολλές από τις θεραπευτικές του ιδιότητες, ωστόσο πολλοί μιλούν για συνεργική δράση μεταξύ Ν- και Α- παραγόντων που εντοπίζονται σε διάφορα μέρη του δέντρου και κυρίως στο φλοιό του.
Η μεγάλη διασημότητα του λαπάχο στις μέρες μας οφείλεται στην ευεργετική δράση που φαίνεται να έχει ενάντια στον καρκίνο, μια δράση που πιστεύεται ότι ενισχύεται σε συνδυαστική χρήση του με το βότανο γιέρμπα μάτε. Στην αντικαρκινική επίδραση προστίθεται και η ισχυρότατη αντιοξειδωτική δράση του βοτάνου αναστέλλοντας τις ελεύθερες ρίζες και φλεγμονώδεις παράγοντες όπως τα λευκοτριένια ως μεσολαβητές του γήρατος και πολλών ανίατων νόσων όπως η αρθρίτιδα και ο καρκίνος. Επίσης σημαντικές είναι και οι αντιμικροβιακές και αντιπαρασιτικές ιδιότητες του βοτάνου με ενδείξεις όπως το κρύωμα και η γρίπη, ορισμένα είδη μυκητιάσεων του γαστρεντερικού συστήματος και της στοματικής κοιλότητος, (όπως καντιντίαση), οι ελμινθιάσεις, η δυσεντερία, η ουρολοίμωξη και η προστατίτιδα και υπήρξε από τα πιο ισχυρά φάρμακα κατά της ελονοσίας και του λύκου. Το βότανο έχει επίσης χωνευτικές – υπακτικές, αντιυπερτασικές, εφιδρωτικές (αντιπυρετικές), διουρητικές, αντιδιαβητικές, ηρεμιστικές – αναλγητικές και αιμοκαθαρτικές ιδιότητες.
Τρόπος παρασκευής
1. Βράζουμε το νερό.
2. Αποσύρουμε από τη φωτιά.
3. Ρίχνουμε μέσα ένα κουταλάκι του γλυκού από το βότανο για κάθε κούπα νερού.
4. Αφήνουμε σκεπασμένο για 15 λεπτά.
5. Σουρώνουμε και πίνουμε.
Για καλύτερα αποτελέσματα πίνουμε αργά με μικρές γουλιές.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
Τρόποι χρήσης των Βοτάνων
Αφέψημα
Τοποθετούμε σε ένα μπρίκι ή ένα μικρό κατσαρολάκι την απαιτούμενη ποσότητα νερού μαζί με το βότανο. Τα σιγοβράζουμε για 5 έως 15 λεπτά σύμφωνα με τις οδηγίες, μετρώντας από την στιγμή που το νερό έχει αρχίσει να βράζει. Συνήθως αφέψημα φτιάχνουμε όταν χρησιμοποιούμε τα σκληρά μέρη του βοτάνου, όπως ρίζες, φλοιό, βλαστούς, καρπούς και σκληρά φύλλα, γιατί αυτά χρειάζονται πιο έντονη επεξεργασία για να μας δώσουν τα πολύτιμα συστατικά τους. Όταν είναι έτοιμο, σουρώνουμε και πίνουμε. Αν η γεύση δεν είναι ευχάριστη προσθέτουμε μέλι ή μαύρη ζάχαρη. Για ένα φλυτζάνι ρίχνουμε 1-2 κουταλιές του γλυκού από το βότανο. Για φύλλα, 4-5 φυλλαράκια συνήθως είναι αρκετά.
Έγχυμα
Βάζουμε το βότανο σε ένα μπρίκι ή μια τσαγιέρα, που περιέχει νερό που μόλις έχει βράσει και το έχουμε βγάλει από τη φωτιά. Σκεπάζουμε πάντα, ώστε να μην εξατμίζονται οι πτητικές τους ουσίες, που είναι και οι χρησιμότερες. Το αφήνουμε σκεπασμένο από 5 έως 15 λεπτά σύμφωνα με τις οδηγίες. Όταν είναι έτοιμο, σουρώνουμε και πίνουμε. Οι δοσολογίες είναι οι ίδιες με του αφεψήματος. Έγχυμα φτιάχνουμε από τα άνθη, τα φύλλα και γενικά από τα πιο ευαίσθητα μέρη του βοτάνου που δεν είναι τόσο σκληρά. Προτιμούμε το έγχυμα από το αφέψημα, όταν το βότανο μας το επιτρέπει, προκειμένου να πάρουμε το δυνατόν περισσότερες από τις ευεργετικές του ιδιότητες.
Έγχυμα σε λάδι
Η έγχυση προκύπτει όταν τοποθετήσουμε φρέσκα βότανα μέσα σε δοχείο με λάδι (συνήθως παρθένο ελαιόλαδο) και αν το αφήσουμε στον ήλιο για ορισμένες μέρες ανάλογα με το βότανο. Απελευθερώνονται έτσι οι δραστικές ουσίες του φυτού μέσα στο λάδι και διατηρούνται αναλλοίωτες για μεγάλο χρονικό διάστημα αν το φυλάξουμε σφραγισμένο σε σκοτεινό και ξηρό μέρος. Από τα πιο γνωστά εγχύματα σε λάδι είναι το βαλσαμόλαδο.
Βάμμα
Είναι έγχυση του βοτάνου στο καθαρό οινόπνευμα ή αλκοόλ για μερικές μέρες. Το οινόπνευμα βοηθάει στην ευκολότερη διάλυση και απορρόφηση των ενεργών συστατικών και ουσιών του βοτάνου. Για οικιακή χρήση είναι κατάλληλα τα αλκοολούχα ποτά (βότκα, τζιν, άσπρο ρούμι, τσίπουρο, ρακί) με 40-50 βαθμούς.Χρησιμοποιούμε καθαρό φυτικό αλκοόλ και σε γενική αναλογία 1:5 (ένα μέρος βοτάνου σε 5 μέρη αλκοόλ). Τοποθετούμε σε σκουρόχρωμο μπουκάλι το βότανο και το γεμίζουμε με αλκοόλ μέχρι να το σκεπάσει εντελώς. Το αφήνουμε σε σκιερό μέρος για τουλάχιστον 10 ημέρες και ανακατεύουμε αναποδογυρίζοντας το μπουκάλι κάθε 2-3 μέρες. Όταν είναι έτοιμο, σουρώνεται και φυλάσσεται σε σκουρόχρωμα μπουκάλια παραμένοντας αναλλοίωτο για τουλάχιστον 2χρόνια). Χρησιμοποιείται είτε εξωτερικά, είτε πίνετε 1 κουταλάκι του γλυκού διαλυμένο σε νερό ή χυμό μια-δυο φορές την ημέρα ανάλογα με τη θεραπεία.
Σιρόπι
Το σιρόπι παρασκευάζεται με την ανάμιξη εγχύματος ή αφεψήματος του βοτάνου με μέλι ή ακατέργαστη ζάχαρη σε γενική αναλογία 2:1. Αφού ζεστάνουμε το μίγμα το ανακατεύουμε ώστε να ομογενοποιηθεί και το τοποθετούμε σε σκούρα μπουκαλάκια. Πίνετε άφοβα 2-3 κουταλάκια του γλυκού την ημέρα όταν υποδεικνύεται από την θεραπεία. Διατηρείται σε δροσερό και σκιερό μέρος για 6 μήνες περίπου.
Κατάπλασμα
Το φρέσκο συνήθως βότανο ψιλοκόβεται και βράζεται για μερικά λεπτά σε νερό. Στη συνέχεια αφαιρούμε το νερό και το τοποθετούμε στην πάσχουσα περιοχή για 2-3 ώρες, συγκρατώντας το με αποστειρωμένη γάζα, επίδεσμο ή βαμβάκι.
Αλοιφή
Χρησιμοποιώντας έγχυμα βοτάνων ή το ελαιό του και φυσικό κερί μέλισσας φτιάχνουμε αλοιφή.
Σημείωση: Το δέντρο Tabebuia Impetiginosa παράγει μωβ ή ροζ άνθη, τα οποία περιέχουν την μέγιστη ποσότητα του θεραπευτικού βοτάνου (οι άλλες ποικιλίες παράγουν κίτρινα ή λευκά άνθη).
Προσοχή:
Να αποφεύγεται η παράλληλη χρήση ασπιρίνης καθώς μπορεί να αλληλεπιδράσει μαζί της και ο ασθενής να έχει τον κίνδυνο αιμορραγίας σε περίπτωση χτυπήματος.
Να μην δίνεται σε έγκυους ή θηλάζουσες.
Οι πληροφορίες που δίνονται εδώ έχουν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα. Παρακαλούμε πριν αγοράσετε το προϊόν να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας ή τον εναλλακτικό θεραπευτή σας που γνωρίζει το ιστορικό σας ώστε να προτείνει το κατάλληλο προϊόν για την περίπτωση σας.
Επιμέλεια και σύνταξη κειμένου και φωτογραφικού υλικού : Εύα Μαυρίδου
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
