Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Μια του Νότη, δυο του Χιώτη»

Σημεία συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Μια του Νότη, δυο του Χιώτη» και τους δημοσιογράφους Ν. Παπαδόπουλο και Β. Χιώτη

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ EUROGROUP

Νομίζω ότι η χθεσινή ήταν μια ιστορική και πολύ σημαντική, ουσιαστικά, ημέρα για τη χώρα μας, για την πατρίδα μας, για την Ελλάδα. Ναι, νομίζω ότι η εκλογή Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup αποτελεί δικαίωση και για την Κυβέρνηση και, προσωπικά, για τον Πρωθυπουργό και σίγουρα μια πολύ μεγάλη επιτυχία για τον ίδιο τον Υπουργό Οικονομικών. Αποτελεί μία δικαίωση και για τις θυσίες των πολιτών, γιατί για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο υπέμεινε ο ελληνικός λαός πολλά και δύσκολα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι φοβερό το contrast, η αντίθεση μεταξύ του 2015, που θυμίζω μας είχαν αποβάλλει από ένα από τα πολλά Eurogroup τότε, επί των ημερών του κ. Τσίπρα και του κ. Βαρουφάκη, για να αποφασίσουν για εμάς χωρίς εμάς και τώρα σε αυτό το κορυφαίο όργανο, το κορυφαίο όργανο για το ευρώ, για την ευρωπαϊκή οικονομία, που κάποτε είχαμε αποβληθεί, όχι πριν από 20-30-40 χρόνια, αλλά πριν από δέκα χρόνια, προεδρεύουμε, με πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό είναι το πρώτο, λοιπόν: η αντίθεση, η οποία δείχνει ότι τελικά η δουλειά αποδίδει.

Το δεύτερο, το οποίο θεωρώ εγώ ότι αναδεικνύεται, είναι το παράδειγμα Πιερρακάκη, το οποίο ξεκινάει από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που σε αντίθεση με το τι συμβαίνει πάρα πολλά χρόνια, εμπιστεύτηκε ουσιαστικά αρκετούς νέους ανθρώπους. Ένας εξ αυτών ήταν και ο Κυριάκος και είναι ένα μέρος της συζήτησης, θα συμφωνήσω κ. Παπαδόπουλε, και η σωστή διεύρυνση. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης ήρθε στη ΝΔ, τιμήθηκε από τους ίδιους τους ψηφοφόρους της ΝΔ, πρώτος βουλευτής στη Α’ Αθηνών, γιατί; Γιατί και ως Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, υπό την καθοδήγηση του Πρωθυπουργού και ως Υπουργός Παιδείας και, τώρα, ως Υπουργός Οικονομικών δεν μίλαγε πολύ. Ανέλυε αυτά τα οποία ήθελε να κάνει και μιλούσε με το έργο του μαζί με τους συνεργάτες του. Και αυτός είναι ένας δρόμος που θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθούμε όλοι και είναι ένα παράδειγμα ότι τελικά νέοι άνθρωποι οι οποίοι -ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι ένας άνθρωπος της μεσαίας τάξης όπως είμαστε και πολλοί άλλοι και σε άλλα κόμματα- αξίζει να παίρνουν ευκαιρίες και εφόσον με το έργο τους ο καθένας στον τομέα του, στον ρόλο του, είναι αποδοτικοί, προχωράνε.

Το τρίτο και τελευταίο που θέλω να πω είναι ότι δίνει πολλές απαντήσεις γιατί δεν ανεβαίνουν τα κόμματα της Αντιπολίτευσης στις δημοσκοπήσεις. Όχι γιατί βγήκε ο Πιερρακάκης Πρόεδρος του Eurogroup, αλλά όταν πας να παρουσιάσεις μια χώρα «απομονωμένη, αποτυχημένη, μία τριτοκοσμική χώρα της Ευρώπης» και όλοι οι Υπουργοί Οικονομικών, άρα και οι Πρωθυπουργοί, γιατί δεν ψήφισαν από μόνοι τους αυτοί οι Υπουργοί, επιλέγουν τον Υπουργό Οικονομικών αυτής της χώρας να προεδρεύσει του Eurogroup, μάλλον αυτή η πολιτική σου, η στρατηγική σου, είναι εκτός τόπου και χρόνου».

Η ισοπεδωτική αντιπολίτευση δεν πείθει κανέναν. Εγώ δεν λέω η Αντιπολίτευση να πανηγυρίζει. Ούτε εμείς πανηγυρίζουμε. Η χώρα ακόμα θέλει πάρα πολλά να κάνει και αυτό είναι το συν ένα που θέλω να πω ακόμη, το τελευταίο. Να μη μείνουμε σε τέτοιες επιτυχίες, αλλά να χτίσουμε πάνω σε αυτές τις επιτυχίες, γιατί κάθε επιτυχία για να έχει αξία πρέπει να μεταφράζεται σε πολιτικές που να επιστρέφουν πίσω στην κοινωνία αυτά που στερήθηκε.

Νομίζω ότι όλη αυτή η υποψηφιότητα «δουλεύεται» από τον Πρωθυπουργό, από τον Υπουργό, τον Κυριάκο Πιερρακάκη, και τους ανθρώπους που έχουν μια εμπλοκή με τα διεθνή, όπως είναι ο Υπουργός Εξωτερικών, σχεδόν από την επόμενη της παραίτησης του προκατόχου του Κυριάκου Πιερρακάκη, χωρίς πιέσεις, αλλά σίγουρα με πειθώ σε όλα τα επίπεδα. Ήταν μια κορυφαία ευκαιρία για την χώρα.

(ΑΝ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΠΑΣΚΑΛ ΝΤΟΝΑΧΙ)  Είναι αλήθεια ότι ήταν ένας εκ των πρώτων που ήταν θετικός.

Νομίζω ότι η εκλογή Πιερρακάκη είναι ένας συνδυασμός της επιτυχίας της πολιτικής Μητσοτάκη, δηλαδή αυτό φαίνεται αν δει κανείς οποιαδήποτε διεθνή σύσκεψη, είτε σε επίπεδο EPP, Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είτε σε Συμβούλιο Αρχηγών, ότι το βασικό ερώτημα είναι -το οποίο ένας Έλληνας στο εξωτερικό μπορεί να το επιβεβαιώσει- πώς καταφέρατε από εκεί που ήσασταν η εξαίρεση, το μαύρο πρόβατο, το παράδειγμα προς αποφυγή, να είστε το παράδειγμα επιστροφής. Το ξαναλέω: Έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε. Μην φανεί ότι πανηγυρίζω. Δεν είμαστε ακόμη εκεί που πρέπει, αλλά το ποσοστό το οποίο έχουμε καλύψει μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα είναι εντυπωσιακό. Πραγματικά πρέπει να κάνουμε και άλλα πολλά. Κλείνω αυτή την παρένθεση.

Έγιναν αρκετές επαφές, προφανώς, με τους αντίστοιχους ομολόγους του κάθε ενός εκ των προσώπων που σας είπα, δεν μπορώ να πω παραπάνω λεπτομέρειες. Δύο ήταν τα επιχειρήματα. Το πρώτο ήταν το παράδειγμα της Ελλάδας επί των ημερών της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, το οποίο είναι ένα παράδειγμα που νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσει συνολικά η Ευρώπη. Το δεύτερο ήταν η ίδια η υποψηφιότητα. Ένας νέος πολιτικός, ο οποίος από τα χαρτοφυλάκια που έχει περάσει, έχει δείξει αποτέλεσμα και είναι ενωτικός. Γιατί αυτό χρειάζεται το Eurogroup. Χρειάζεται συνθέσεις. Είναι πολλές οι αποφάσεις που απαιτούν ομοφωνία, το ξέρετε. Ή αυξημένες πλειοψηφίες.

Τώρα, τι αξία έχει; Έχει πολύ μεγάλη αξία. Πρώτον, γιατί για εμένα το σημαντικότερο, όπως και η επενδυτική βαθμίδα και το γεγονός ότι έχουμε καλύτερες αξιολογήσεις για το Κράτος Δικαίου -όλα αυτά δεν τρώγονται, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει ο κόσμος. Έχει δίκιο που το λέει. Άμεσα, δηλαδή, δεν θα δει ο άλλος αύξηση στον λογαριασμό του, επειδή ο Πιερρακάκης εξελέγη Πρόεδρος του Eurogroup. Όμως, για να μπορείς να δίνεις αυξήσεις, δηλαδή να μειώνεις φόρους, όπως κάνουμε, πρέπει να μεγαλώνεις την πίτα. Πώς μεγαλώνεις την πίτα; Φέρνοντας επενδύσεις. Πείθοντας ανθρώπους, δηλαδή, να έρθουν να επενδύσουν στη χώρα σου. Ή αυτοί που επενδύουν ήδη, να επενδύσουν παραπάνω. Γιατί έτσι δημιουργούνται δουλειές, έτσι όπως έχουμε δημιουργήσει μισό εκατομμύριο δουλειές, αυξάνονται τα έσοδα, ενώ, μειώνονται οι φόροι. Είναι καλό να αυξάνονται τα έσοδα -θα τα συζητήσουμε μετά αυτά- και να μειώνονται, ταυτόχρονα, οι φορολογικοί συντελεστές. Και έτσι, από τα παραπάνω που μαζεύει το Κράτος, μεγαλώνοντας δηλαδή την πίτα, να τα επιστρέφει πίσω στην κοινωνία που τα έχει στερηθεί. Ε, λοιπόν, σε μια χώρα που έχει Πρόεδρο Eurogroup, σε μια χώρα η οποία έχει ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα και αναβαθμίζεται η οικονομία της, η οποία θεωρείται για αρκετά χρόνια η οικονομία της χρονιάς, όπως είχε βγάλει ο Economist μια από τις κορυφαίες οικονομίες της χρονιάς, πολύ πιο εύκολα κάποιος θα φέρει τα λεφτά του. Άρα με αυτά τα λεφτά το Κράτος θα εισπράξει περισσότερα από τις δουλειές που θα δημιουργηθούν και πάει λέγοντας. Αυτό είναι το πρώτο.

Το δεύτερο έχει να κάνει με το ίδιο το Eurogroup. Στο Eurogroup λαμβάνονται κορυφαίες οικονομικές αποφάσεις, όπως αντιλαμβάνεστε.

Για να μην καλλιεργούμε αυταπάτες: Χωρίς να σημαίνει ότι ο Πρόεδρος είναι -για να γνωρίζει ο κόσμος- ένα μονοπρόσωπο όργανο. Είναι πρώτος μεταξύ ίσων ο Πρόεδρος του Eurogroup. Γιατί ίσοι αντίστοιχα είναι και οι ηγέτες, οι Πρωθυπουργοί. Βάζει την ατζέντα, δημιουργεί συμμαχίες και, το κυριότερο, αξίζει να δείτε την πλατφόρμα υποψηφιότητας του Κυριάκου Πιερρακάκη. Αναφέρεται στην έκθεση Ντράγκι, στην ανάγκη τόνωσης της ανταγωνιστικότητας. Μην κρύβουμε τα λόγια μας. Η Ευρώπη και η παρουσία μας εκεί μας έχει δώσει πολλά. Όσοι έλεγαν να φύγουμε από την Ευρώπη, τώρα θα έπρεπε να απαντήσουν γιατί δεν θα είχαμε εμβόλια, τα πάνω από 40 δισ. για την πανδημία που δεν έχουν σχέση με το «μαξιλάρι Τσίπρα» για να μην «παραχαράξουν» τις απαντήσεις μου οι διάφοροι της «κοπτοραπτικής» του πρώην Πρωθυπουργού, το Ταμείο Ανάκαμψης.

Όλα αυτά δεν θα τα είχαμε αν δεν ήμασταν στην Ευρώπη, αλλά υπάρχει και ένα πολύ μεγάλο αλλά. Η Ευρώπη, πολλές φορές, κινείται με αργές ταχύτητες και υποτιμά την ανάγκη η όποια επιτυχία να περνάει στους πολίτες. Νομίζω ότι η υποψηφιότητα Πιερρακάκη, του Υπουργού Οικονομικών, δηλαδή, της χώρας που πασχίζει η επιστροφή της ίδιας της χώρας να «μεταβολίζεται» όλο και πιο γρήγορα σε επιστροφή των πολιτών σε μια καλύτερη ζωή, αυτό πρέπει να κάνει η βασική οικονομική τάση και της Ευρώπης, που δυστυχώς αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δεν είναι. Η Ελλάδα το προσπαθεί. Έχει νομίζω σημαντικές επιτυχίες. Θα τα δούμε μετά για τον Προϋπολογισμό, αλλά πρέπει να είναι η κεντρική κατεύθυνση της Ευρώπης. Θα παλέψει για αυτό. Πρώτος παλεύει ο Πρωθυπουργός. Θυμίζω ότι πρωταγωνίστησε και για την ενέργεια και ήδη βλέπουμε αποτελέσματα σε σχέση με την χονδρική τιμή ενέργειας. Πρωταγωνίστησε για συνολικά ζητήματα για την Άμυνα, για την νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, με μια πιο ήπια πράσινη μετάβαση. Σε όλα αυτά πρωταγωνιστής ήταν ο Πρωθυπουργός. Νομίζω για αυτό λέω «δικαίωση και του Κυριάκου Μητσοτάκη», γιατί όταν βλέπουν και οι ξένοι ηγέτες έναν Πρωθυπουργό μιας χώρας που πριν από δέκα χρόνια τη χρησιμοποιούσαν ως αντιπαράδειγμα να δίνει το σύνθημα πολλές φορές με άλλους ομολόγους του, όπως για παράδειγμα τον Πολωνό ομόλογό του, σε κορυφαία ζητήματα, τότε η Ελλάδα κερδίζει την εμπιστοσύνη.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

Νομίζω ότι πλέον η στεγαστική κρίση και το στεγαστικό ζήτημα αρχίζει και ξεπερνάει σε παράπονα ακόμα και το σούπερ-μάρκετ. Γιατί φαίνεται ότι ο πληθωρισμός τροφίμων παγιώνεται σε ένα σχετικά χαμηλότερο επίπεδο, και πιο χαμηλό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τους περισσότερους μήνες. Και γιατί ανεβαίνουν παραπάνω οι μισθοί, όχι όσο θα θέλαμε, ακόμη παραπάνω θέλουμε, για αυτό και μειώνουμε τους φόρους από 01/01/2026, σε σχέση με τις τιμές. Αντιθέτως, σε πολλές περιπτώσεις συμπολιτών μας που μας ακούνε και νοικιάζουν σπίτι, οι τιμές έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Τι κάνουμε; Έχουμε ξεκινήσει μια σειρά από δράσεις, αρκετές, δεν θα κάτσω να σας τις απαριθμήσω όλες. Ενδεικτικά θα σας πω ότι αυτή την στιγμή που μιλάμε, έχουμε μειώσει τον ΕΝΦΙΑ στο μισό για όσους έχουν ασφαλισμένα σπίτια, στο 35% για τους υπόλοιπους. Έχουμε αναστολή ΦΠΑ για νέες οικοδομές, μηδέν φόρο γονικής παροχής μέχρι 800.000 ευρώ, μην τα ξεχνάμε αυτά, φοροαπαλλαγή για τρία χρόνια αν μετατρέψεις το σπίτι σου από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια μίσθωση, αν κλειστό ακίνητο το ανοίξεις και το δώσεις σε μακροχρόνια μίσθωση, διάφορα προγράμματα, Πρόγραμμα Σπίτι μου 1, Πρόγραμμα Σπίτι μου 2 που συνολικά 30.000 άνθρωποι θα βρουν σπίτι. Ήδη 10.000 έχουν βρει. Ανακαινίζω το σπίτι μου. Τώρα, λοιπόν, σε συνέχεια άλλων παρεμβάσεων όπως είναι η Κοινωνική Κατοικία, που την έχει αναλύσει πολύ και η Υπουργός, η Δόμνα Μιχαηλίδου, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ένα επιπλέον σημαντικό πρόγραμμα, το οποίο θα κατευθύνεται στη λογική της ανακαίνισης κλειστού σπιτιού. Τι έχουμε δει; Δεν είναι μυστικό ότι η βασικότερη πηγή του προβλήματος της στεγαστικής κρίσης είναι τα κλειστά σπίτια στην Ελλάδα. Υπολογίζονται περίπου 730.000. Είναι συγκλονιστικά μεγάλος ο αριθμός. Μια από τις αιτίες που τα σπίτια αυτά είναι κλειστά είναι γιατί οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να τα έχουν σε μια κατάσταση προς ενοικίαση. Για αυτό τον λόγο ακριβώς έχουν ξεκινήσει αρκετά προγράμματα τα οποία αποδίδουν από αρκετά έως πολύ. Το βασικό πρόβλημα των προγραμμάτων αυτών είναι τα κριτήρια, οι περιορισμοί, άρα μέχρι εκεί μπορώ να πω. Αυτό που θα ανακοινωθεί θα έχει δυνατόν όσο μεγαλύτερη περίμετρο, ούτως ώστε περισσότεροι ιδιοκτήτες να μπορούν να μπουν, να επιδοτηθεί, δηλαδή, η αναβάθμιση του σπιτιού αυτού παραπάνω στον Προϋπολογισμό και να βγουν στην αγορά. Τέτοιο μέτρο για παράδειγμα είναι ο διπλασιασμός του ΕΝΦΙΑ των Τραπεζών, που θα ισχύσει τώρα, από 01/01/2026. Είναι ο μόνος φόρος που έχει αυξήσει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δηλαδή, διπλασιάζεται ο ΕΝΦΙΑ στις Τράπεζες, για κλειστά σπίτια. Γιατί το κάνουμε αυτό; Για να μην είναι συμφέρον για μια Τράπεζα να κρατήσει ένα σπίτι. Να προτιμήσει να τα δώσει ακόμη και σε χαμηλότερη τιμή, ας τα πουλήσει. Δεν θα λυθεί το θέμα ούτε με πλαφόν. Καμία χώρα δεν έχει καταφέρει κάτι, είναι η περιουσία του άλλου καταρχάς. Προσπερνώντας, δηλαδή, τα νομικά ζητήματα που έχει ένα πλαφόν. Μην κοροϊδευόμαστε. Θα πει ο άλλος: Ωραία, μου έχει βάλει πλαφόν 500 ευρώ στο ενοίκιο, θα το δώσω «από κάτω» στα 800. Για εμένα το στεγαστικό είναι κορυφαίο θέμα, ειδικά για τη γενιά μου και τους μικρότερους από εμάς. Όσοι νοικιάζουμε σπίτι βρίσκουμε παραπάνω δυσκολίες. Δεν θα πω μεγάλα λόγια. Θα πω, όμως, ότι όλες αυτές οι παρεμβάσεις που έχουν ξεκινήσει ήδη εδώ και δυο χρόνια, σταδιακά θα αποδίδουν.

ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ «ΑΝΟΙΞΟΥΝ»

Υπάρχει πρόγραμμα που το τρέχει και το Υπουργείο Άμυνας μαζί με το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Οικογένειας, για αυτό αναφέρθηκα στην κ. Μιχαηλίδου, το οποίο ουσιαστικά θα δίνει κατοικίες σε ένα ποσοστό, τουλάχιστον 20% στους ένστολους, οι οποίοι πρέπει να έχουν μια αξιοπρεπή στέγη και το υπόλοιπο στις τοπικές κοινωνίες. Και μάλιστα νομίζω αυτό το έχει πει παλιότερα και η Αντιπολίτευση σαν πρόταση, είναι μια πρόταση που σε πολλά χρονικά διαστήματα συζητείται και στη Βουλή. Ταυτόχρονα, κάποια επιδόματα τα οποία δεν είναι όπως το επίδομα ανεργίας, είναι προνοιακά επιδόματα, ήρθαν για να μείνουν. Παράδειγμα, το επίδομα φοιτητικής στέγης το οποίο αυξήσαμε δύο φορές. Να πω ότι όταν αναλάβαμε εμείς ήταν 1.000 ευρώ, 1.500 για συγκατοίκηση, το πήγαμε 1.500 και 2.000 και τώρα είναι 2.000 ετήσιο και 2.500 για όσους συγκατοικούν εκτός Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Δεν είναι λίγο, αν σκεφτεί ότι ένα παιδί που συγκατοικεί με ένα άλλο, θα έχουν μαζί 5000 το χρόνο να βρουν ένα σπίτι, ενώ ένα που είναι μόνο του θα έχει 2000. Παίρνει πίσω ουσιαστικά και το ένα ενοίκιο. Επίσης, κι αυτό είναι ένα επίδομα, αλλά είναι μόνιμο επίδομα. Εδώ, μικρή παρένθεση, δηλώστε τα πραγματικά ενοίκια για να πάρετε παραπάνω το ενοίκιο, το οποίο -τέλος πάντων- πληρώνετε τον μήνα. Είναι το 1/12 για την ακρίβεια, του ετήσιου ποσού που δίνει κάποιος για ενοίκιο.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ

 Θυμίζω ότι εδώ και μία βδομάδα ο πρωθυπουργός μία φορά κι εγώ εκπροσωπώντας τον άλλες δύο φορές έχουμε πει «περιμένουμε να ορίσετε εκπροσώπους, για να γίνει αυτή η συνάντηση». Δεν έχουν οριστεί, ελπίζω να οριστούν το Σαββατοκύριακο, σήμερα όρισε και τη συνάντηση πριν τους εκπροσώπους ο Πρωθυπουργός. Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι τη Δευτέρα θα υπάρχει αυτή η λίστα των ανθρώπων.

Εμείς δεν πιστεύουμε στα παζάρια και θεωρώ ότι από τα πολλά παζάρια και την ικανοποίηση αιτημάτων που δυστυχώς δεν μπορούσε ν’ αντέξει κατ’ έτος ο κρατικός Προϋπολογισμός, φτάσαμε στο σημείο, ειδικά η δική μας η γενιά, να φύγει μαζικά στο εξωτερικό, 650.000 νέοι έφυγαν, ευτυχώς έχουν γυρίσει οι περισσότεροι από τους μισούς, και αυτοί που μας ακούνε, οι συνταξιούχοι, να χάσουν περίπου τη μισή τους σύνταξη. Η Ελλάδα δεν πτώχευσε μαγικά, από ένα μαγικό λόγο, πτώχευσε γιατί ζούσε για πολλά χρόνια με ευθύνη των κυβερνήσεων πάνω από τις δυνάμεις της.

 Οι αγρότες, κατ’ αρχάς, φέτος λαμβάνουν ή, τέλος πάντων, θα λάβουν, έχουν πάρει πάνω από τα μισά, 2,6 έχουν πάρει, 1,2 θα πάρουν, 3,8 δις· 600.000.00 παραπάνω από πέρυσι. Από τις επιδοτήσεις ΟΠΕΚΕΠΕ, ΕΛΓΑ και Υπουργείο Οικονομικών. Από την κυβέρνηση αυτή πήραν μία λύση για τη μόνιμη επιστροφή μέχρι και 100% του αγροτικού πετρελαίου, του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο. Από τη δική μας την κυβέρνηση πήραν μια λύση για δεκαετές φθηνότερο ρεύμα. Εδώ, λοιπόν, ναι, εφόσον υπάρχει δυνατότητα, είναι κάτι το οποίο είναι υπό διαρκή διαβούλευση και με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μπορεί να γίνει κάτι ακόμα καλύτερο. Αλλά θέλω να είμαι σαφής για να μη δημιουργούμε προσδοκίες και περάσουμε κάτω από τον πήχη. Η Ελλάδα δεν βρήκε ξαφνικά την κότα με τα χρυσά αυγά και να μπορεί να μοιράζει χρήματα, γιατί όπως ζητάνε και οι αγρότες και ειδικά οι κτηνοτρόφοι, θα πω εγώ, έχουν κάθε δίκιο, λόγω και της ευλογιάς, εγώ συμμερίζομαι απόλυτα τους ανθρώπους αυτούς, ζητάνε και οι υπόλοιποι. Τα λεφτά είναι συγκεκριμένα, σίγουρα θα γίνει θεωρώ μια πολύ σοβαρή συζήτηση, θα επεξηγηθούν κάποια ζητήματα για να καταλάβουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα έχουν πάρει παραπάνω οι νόμιμοι πολύ από ό,τι έπαιρναν μέχρι τώρα. Είναι πολύ σοβαρή η διάσταση της επίλυσης ζητημάτων που έχει το σύστημα, αλλά όπως είπα και χθες στη Θεσσαλονίκη, προτιμώ ένα σύστημα που κάνει κάποια τεχνικά λάθη που διορθώνονται, παρά ένα λάθος σύστημα που μας οδήγησε στο να πληρώνουμε τρία δις πρόστιμα τα τελευταία 30 χρόνια, γιατί εδώ είναι για μένα ο «ελέφαντας στο δωμάτιο». Ο λόγος που φτάσαμε σε αυτό το σημείο, στο μη παρέκει, είναι γιατί, τι μας είπε η Ευρώπη; Αν δεν αλλάξετε, δεν θα πληρώνεστε, καθόλου. Δηλαδή, τι έπρεπε ν’ αλλάξουμε; Τον τρόπο που γινόντουσαν οι πληρωμές. Γιατί; Γιατί κάποιοι λίγοι, με ποινικές διαστάσεις απ’ ό,τι φαίνεται ―θα πάμε και στην εγκληματική οργάνωση― έπαιρναν λεφτά σε βάρος των πολλών. Ίσως, δεν λέω όσοι φωνάζουν τώρα, είναι αυτοί, για να μην παρεξηγηθώ, σε αυτούς που φωνάζουν δικαίως έχουν παρεισφρήσει κι εκείνοι κι εκείνοι που τους κόπηκε το πάρτι. Ίσως, φωνάζουν και πιο δυνατά αυτοί. Το πάρτι δεν θα ξανά ξεκινήσει. Αν, δηλαδή, το αίτημα είναι να ξανά ξεκινήσει το πάρτι, δεν θα ξανά ξεκινήσει το πάρτι. Γιατί; Γιατί πρώτον, δεν υπάρχουν περιθώρια και η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να τελειώσει με αυτήν τη διαδικασία, γι’ αυτό και πάει ο ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ και γιατί έχουμε αποφασίσει από εδώ και στο εξής τα λεφτά να τα παίρνουν αυτή που πρέπει να τα πάρουν, η πλειονότητα των ανθρώπων αυτών.

Θα ήμουνα τρελός, αν θα σας έλεγα ότι πρέπει να μας πιστωθεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ και το ζήτημα των αγροτικών επιδοτήσεων. Προς το παρόν σ’ αυτά που μας χρεώνουν, πώς μας χρεώνεται και δικαίως· όχι μόνο σ’ εμάς και σε άλλους, αλλά εγώ μιλάω για τη δική μας κυβέρνηση. Δεν θέλω να επιμερίσω την ευθύνη.

 Όπως καταφέραμε, λοιπόν, και κλείσαμε άλλες πληγές, τις παράνομες συνταγογραφήσεις τα κυκλώματα σε εφορίες, σε φυλακές, σε πολεοδομίες, τις εγκληματικές οργανώσεις που έχει πιάσει το τελευταίο διάστημα η Αστυνομία, στα γήπεδα που έχει γίνει δουλειά, στα πανεπιστήμια. Στον ΟΠΕΚΕΠΕ κάναμε λιγότερα απ’ όσα έπρεπε να κάνουμε, για να το πω ευγενικά, ίσως και πολύ λιγότερα κάποιες φορές, ενώ έχει γίνει προσπάθεια. Να πω ότι, πριν από την ευρωπαϊκή Εισαγγελία,  5200 ΑΦΜ εστάλησαν για πολύ σοβαρό έλεγχο και με ποινικές προεκτάσεις και μπλοκαρίστηκαν και έλεγχοι και έγιναν και τα λοιπά και τα λοιπά, αλλά δεν μπορεί να μας γίνεται κριτική και για τα δύο και για τ’ αντίθετα μεταξύ τους πράγματα. Δηλαδή, δικαίως μας γίνεται κριτική γιατί αυτό το σοβαρό, επιτέλους, σύστημα άργησε να έρθει κι εγώ αυτήν την κριτική την ακούω και πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι να δουλέψουμε, ούτως ώστε αυτό το σύστημα να έρθει για να μείνει, κι έχει έρθει και θα μείνει, αλλά δεν μπορεί, όταν μας γίνεται αυτή η κριτική δικαίως, να μας γίνεται και η κριτική, μα γιατί μπορεί να υπάρχει μια καθυστέρηση ενός μήνα. Μα η καθυστέρηση ενός μήνα που δεν θα είναι ετήσια, γιατί πλέον ρολάρει το σύστημα και διορθώνονται και τα λάθη πραγματικά κάποια γίνονται μικρά και διορθώνονται, αν δεν γινόταν αυτό θα συνεχίζαμε να είχαμε το παθογενές σύστημα. Άρα, αυτές οι καθυστερήσεις που είναι περίπου ενός μηνός και πλέον έχει μπει σε μια σειρά και γίνονται οι πληρωμές, οφείλονταν στη μετάβαση. Από δω και στο εξής, αυτό στο σύστημα λειτουργεί και εν κινήσει διορθώνονται και λάθη.

Ναι, μέχρι τέλος Δεκεμβρίου σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου, το έχει πει και ο αντιπρόεδρος ο κύριος Χατζηδάκης, 3,8 δις είναι όλο αυτό το πακέτο και μάλιστα βγάλαμε κι ένα σημείωμα με αναλυτικά τις πληρωμές και τους δικαιούχους. Δηλαδή, η βασική ενίσχυση και όλες οι υπόλοιπες ενισχύσεις από κάτω.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ

 Δεν έχουμε αυταπάτες, δεν περιμένουμε μετά από μία συνάντηση, άνθρωποι οι οποίοι έχουνε τα αιτήματά τους και η πλειονότητα αυτών δικαιολογημένα ζητάει παραπάνω, όπως και όλων των εργαζομένων, θα φύγει από τη συνάντηση πλήρως ικανοποιημένη και θα σταματήσουν οι διεκδικήσεις. Οι διεκδικήσεις πρέπει να συνεχίσουν και η κυβέρνηση οφείλει και στους αγρότες και στους κτηνοτρόφους και σε όλους τους εργαζόμενους…

 Εκεί θα φτάσω. Οι εργαζόμενοι και δια των ενώσεών τους οφείλουν να συνεχίσουν να διεκδικούν και η κυβέρνηση οφείλει να συνεχίσει να επιστρέφει πίσω όσα στερήθηκαν, χωρίς να εκτρέπονται τα δημόσια οικονομικά. Αυτό θα είναι μία ιστορία που θα συνεχιστεί. Αυτό που θα πρέπει να σταματήσει είναι η ταλαιπωρία της κοινωνίας. Ο Πρωθυπουργός, λοιπόν, τη συνάντηση αυτή την επιδιώκει εδώ και πάρα πολύ καιρό και μάλιστα, όχι μόνο τώρα, αλλά όλες τις χρονιές και με όλες τις περιπτώσεις που πρέπει ν’ αναλάβει τη διαχείριση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κρύφτηκε ποτέ, νομίζω ότι αυτό πρέπει να το πούμε, δεν είναι η πρώτη φορά που παίρνει πάνω του κάτι κι έτσι οφείλει να κάνει για εμένα ένας Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων. Λοιπόν, κάνει τη συνάντηση για δύο λόγους: ο ένας λόγος είναι για ν’ ακούσει τα αιτήματα και να δει τι καλύτερο μπορεί να κάνει. Αλλά, το ξανά λέω, μην περιμένουμε να επιστρέψουμε σε λογικές «δώστα όλα», «λεφτά υπάρχουν», «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά».

Ο δεύτερος λόγος, με προλάβατε, είναι να επισημάνει ο Πρωθυπουργός στους ανθρώπους αυτούς ότι το κλείσιμο των δρόμων και η ταλαιπωρία των πολιτών δεν βοηθάει κανέναν και δεν είναι κάτι το οποίο είναι αποδεκτό. Δηλαδή, δεν μπορεί να μιλάμε για ικανοποίηση αιτημάτων, όταν έχουμε κλειστούς δρόμους. Αυτό να γίνει σαφές. Και να γίνει σαφές και μάλιστα εδώ μου επιτρέπετε και μία προσθήκη, ως προς την αντιπολίτευση. Καταλαβαίνω την ανάγκη της αντιπολίτευσης να σταθεί δίπλα και στους αγρότες και σε όλους. Και της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης και όλων των κομμάτων. Πόσο ωραία θα ήταν να ζούσαμε σε μία χώρα που για παράδειγμα ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, στη θέση αυτή βάλτε όποιον θέλετε από την αντιπολίτευση, εκεί που πήγαινε αυτονοήτως να στηρίξει τα αιτήματα του πρωτογενούς τομέα τους έλεγε: «ρε παιδιά, μην ταλαιπωρείτε την κοινωνία, συνεχίστε να ζητάτε, είμαι κι εγώ μαζί σας», όλοι μας θέλουν να πάρουν παραπάνω, απλά τα λεφτά είναι συγκεκριμένα, δεν νομίζω να είναι κανείς που να μη θέλει να πάρουν λεφτά οι αγρότες· και οι δικηγόροι και οι μηχανικοί και οι δημοσιογράφοι και οι οικοδόμοι και όλοι μας ακούνε, όλοι οι πολίτες, όλοι οι εργαζόμενοι, αλλά τα λεφτά είναι συγκεκριμένα, αλλά καταλαβαίνω, κάποιες φορές μάλιστα η αντιπολίτευση, ειδικά αυτού του πολιτικού χώρου, έχει μια ιστορία στο μαξιμαλισμό και στην πλειοδοσία, ειδικά το ΠΑΣΟΚ, αλλά αν μένανε εκεί και τους έλεγε όμως «ανοίξτε τους δρόμους». Ο κύριος Ανδρουλάκης και δυστυχώς όλοι οι υπόλοιποι δεν το είπαν αυτό. Θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσει κάτι τέτοιο, είναι πολύ επιζήμιο για την καθημερινότητα και μάλιστα πολύ καλά κάνει η Αστυνομία, όπου μπορεί να κάνει επιχείρηση, γιατί δεν μπορείς να σηκώσεις 4.000 τρακτέρ, όμως μπορείς να προστατεύσεις ένα λιμάνι, ένα αεροδρόμιο, ένα δρόμο που αν κλείσει και αυτός, δεν θα υπάρχει κυκλοφορία και θα συνεχίσει η Αστυνομία, αυτονοήτως να το κάνει.

 Οι δρόμοι πρέπει ν’ ανοίξουν, να το πούμε καθαρά. Να πω τους λόγους που πρέπει ν’ ανοίξουν οι δρόμοι, δεν χρειάζεται κανονικά να το πούμε, αλλά πρέπει να καταλάβουνε και οι αγρότες που μας ακούνε ότι αυτή η διεκδίκηση είναι επιζήμια δυστυχώς ως προς τον τρόπο που την κάνουν, το ξανά λέω, όχι τα αιτήματά τους, τον τρόπο, για πολύ μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας. Πριν πω αυτό, επαναλαμβάνω η Αστυνομία θα πρέπει να συνεχίσει να εφαρμόζει το νόμο αυτονοήτως, ένα. Δύο, εμποδίζονται οι πολίτες, ταλαιπωρούνται, κάνουν, εκεί που θα έπρεπε να κάνουν τρεις και τέσσερις ώρες, κάνουν πέντε κι έξι και επτά ώρες, για να πάνε για παράδειγμα στη Θεσσαλονίκη. Δεύτερον, εμποδίζονται ή καθυστερούν ακόμα και οι χημειοθεραπείες. Τρίτον, ρισκάρουμε τη Χριστουγεννιάτικη αγορά, Μύλος των ξωτικών, διάφορες πόλεις που περιμένουν να ζήσουν ακόμα περισσότερο από τα Χριστούγεννα. Δηλαδή, να έχουν έσοδα. Και το κυριότερο, μην το υποτιμούμε αυτό, τον κίνδυνο των ατυχημάτων ή δυστυχημάτων. Η διέλευση σε παρακαμπτήριες οδούς αυξάνει τις πιθανότητες για όλα αυτά τα πολύ κακά που μπορεί να συμβούν στους δρόμους, ειδικά τα Χριστούγεννα. Πρέπει να σταματήσει όλο αυτό, δεν βοηθάει κανέναν.

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ  ΝΟΜΟΥ

 Όχι, δεν αλλάζει ο εκλογικός νόμος.  Είναι μια τοποθέτηση, η οποία βασίζεται στην κατάσταση που ζούμε τώρα, όπου έχουμε μια σταθερή Κυβέρνηση που διορθώνει λάθη, αστοχίες, αλλά θεωρώ ότι δείχνει και σοβαρά επιτεύγματα και σε αυτό το οποίο θεωρούμε εμείς ότι δεν πρέπει να φτάσουμε, δηλαδή σε μια κατάσταση πολυδιάσπασης, ακυβερνησίας. Είναι μια συζήτηση που θα φουντώσει περισσότερο όσο πηγαίνουμε στις εκλογές του 2027, αλλά με τον παρόντα εκλογικό νόμο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

 Θα ξεκινήσω από τα όσα θετικά, για να πάω στα προβληματικά, για να μην υπεκφύγω. Πρώτο θετικό είναι ότι επιτέλους βλέπουμε ένα κράτος το οποίο -και κράτος είναι και η Αστυνομία και οι Αρχές- εφαρμόζει τον νόμο και τους ελεγχόμενους, που πιθανότατα θα καταλήξουν και κατηγορούμενοι, αλλά η Δικαιοσύνη θα το αποφασίσει αυτό, τους στέλνει εκεί που πρέπει, δηλαδή στον φυσικό τους δικαστή. Γιατί όλες αυτές προφανώς οι συμπεριφορές, όπως καταλαβαίνετε και οι πολύ «τυχεροί» άνθρωποι -ειρήσθω εν παρόδω αυτά τα λαχεία και τα τζόκερ δεν ήταν από το 2019 και μετά, είναι μια παθογένεια διαχρονική που επιτέλους έπρεπε να μπει ένα τέλος, πάνε στη Δικαιοσύνη. Όλες αυτές οι συμπεριφορές, όλες αυτές οι συνομιλίες των μη πολιτικών, για τους πολιτικούς θα την κάνουμε την κουβέντα αν θέλετε, πάνε στη Δικαιοσύνη. Και όλες αυτές οι συλλήψεις που γίνονται, ασχέτως αν είναι κουμπάρος του ενός ή του άλλου, γίνονται επί των ημερών μας. Και πρέπει να συνεχίσουν να γίνονται, είτε αφορούν αγρότες, είτε αφορούν απατεώνες σε εφορίες, σε φυλακές, σε οτιδήποτε, σε πολεοδομίες, οπουδήποτε. Ο απατεώνας είναι απατεώνας, ο ποινικός είναι ποινικός. Και είναι σημαντικό να το λέμε ότι επί των ημερών επιτέλους γίνεται το αυτονόητο, χωρίς να πανηγυρίζουμε, εφαρμόζεται ο νόμος. Και σε κάποιες περιπτώσεις έστω και καθυστερημένα. Δεύτερον, για την κυρία Κωνσταντοπούλου δεν θέλω να πω πάρα πολλά. Αν η υποκρισία αυτού του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου -δεν το τσουβαλιάζω- είχε πρόσωπο και όνομα, θα ήταν το πρόσωπο της κυρίας Κωνσταντοπούλου και το όνομά της. Επιλεκτική ευαισθησία για τις γυναίκες, όταν είναι αυτή θύτης, δεν είναι ευαίσθητη, όταν είναι θύμα είναι ευαίσθητη και πρέπει όλοι να σπεύδουν να καταδικάζουν, προφανώς να καταδικάζουμε κάθε επίθεση που δέχεται κάθε άνθρωπος και ειδικά όταν το θύμα είναι μια γυναίκα σε έναν χώρο που πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι ίσοι, όπως παντού είμαστε όλοι ίσοι, έτσι; Αλλά όταν η κυρία Κωνσταντοπούλου είναι θύτης, είναι Πέμπτη, όπως ήταν χθες ή σήμερα είναι Παρασκευή, «αβαβά» όπως λέγαμε και παλιότερα, για να συνεννοηθούμε. Το τρίτο που θέλω να πω είναι πως ο κ. Ανδρουλάκης πήγε να παίξει το παιχνίδι «της κουμπάρας ή της κουμπαριάς ή του κουμπάρου» και έπεσε στην παγίδα αυτού του παιχνιδιού. Πρώτον, γιατί έκανε λάθος, να το πω ευγενικά, αν και ήξερε. Και όταν επιμένεις στο λάθος, το κάνεις με δόλο, ότι δεν είναι κουμπάρος εκείνος ο μάρτυρας του Πρωθυπουργού, αλλά ήταν του πατέρα του, του αείμνηστου, πριν από πάρα πολλά χρόνια, άρα εδώ ήταν «οικογενειακή ευθύνη, της οικογενειακής ευθύνης», αλλά εγώ να πω κάτι; Όπως θεωρώ ότι δεν είναι σοβαρή πολιτική κατηγορία το ότι κάποιος που μπορεί να είναι σοβαρά ποινικά ελεγχόμενος, επειδή μπορεί να ήταν κουμπάρος του πατέρα σου ή και εσένα πριν από κάποια χρόνια, εσύ πρέπει να είσαι και εσύ ύποπτος ή ένοχος, έτσι αντίστοιχα, το γεγονός ότι ο κ. Ανδρουλάκης φαίνεται ότι είναι κουμπάρος με δύο εκ των εμπλεκομένων στις σημερινές συλλήψεις, ο ίδιος μάλιστα από ό,τι φαίνεται -το είπε και ο κ. Λαζαρίδης- αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα πάμε και θα κατηγορήσουμε τον κ. Ανδρουλάκη ότι είναι το ίδιο πράγμα με αυτούς που συνελήφθησαν. Άρα, τουλάχιστον ας πάρει το μάθημα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τη σημερινή ημέρα, ότι πολιτική με οικογενειακή ή ευθύνη της κουμπαριάς δεν γίνεται. Εάν η όποια κουμπαριά συνεπάγεται και σχέσεις στην όποια παράνομη πράξη, αυτό είναι άλλη κουβέντα, έτσι; Άρα, το ξαναλέω: Δεν πάω να κάνω συμψηφισμό προς τα κάτω, πάω να δώσω ένα παράδειγμα για το ότι ήταν λάθος αυτή η τακτική. Τώρα, όπως και να έχει, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό βλέπουμε μια Εξεταστική να λειτουργεί. Δηλαδή να γίνονται σοβαρές ερωτήσεις, πιεστικές ερωτήσεις και από τη συμπολίτευση και από την αντιπολίτευση, το ύφος το αξιολογείτε. Δεν θεωρώ ότι είναι σωστό αυτό που βλέπουμε από την κυρία Κωνσταντοπούλου, αλλά οι πολίτες θα την αξιολογήσουν. Αυτός ο οποίος δεν απαντάει αξιολογείται, θα αξιολογηθεί και από τον ποινικό δικαστή, γι’ αυτό και στέλνονται όλα αυτά τα στοιχεία. Γιατί εκεί, ξέρετε, υπάρχουν και άλλες συνέπειες όταν δεν απαντάς σε έναν ανακριτή και πολλώ δε μάλλον όταν δεν προσέρχεσαι. Και ως δικηγόρος που έχει ασχοληθεί με το Ποινικό αρκετά χρόνια, μπορώ να σας πω ότι αυτά δεν είναι παίξε-γέλασε και δεν θα είναι παίξε-γέλασε, αλλά δεν θα κάνουμε εμείς τώρα τους δικαστές. Και θα πω ότι για μένα αυτό που έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, είναι να διαχωρίσουμε την πολιτική από την ποινική συζήτηση. Παράδειγμα: Χνάρης, βουλευτής ΠΑΣΟΚ, πρώην Αντιπεριφερειάρχης Κρήτης. Τι είπε σήμερα; «Εφαρμόστηκε σωστά η τεχνική λύση». Με αυτό που είπε ο Χνάρης, όλη η λάσπη που έφαγαν οι πρώην Υπουργοί της Ν.Δ. και μάλιστα ο Μάκης Βορίδης ως προς την παραγραφή που δήθεν είχε, γιατί αυτό αφορά και Βορίδη και Αυγενάκη, αλλά για τον Βορίδη τι λέγανε; «Παραγράφουν τις ευθύνες Βορίδη.» Τι είχε κάνει ο Βορίδης τότε, που ήταν στο όριο της παραγραφής υποτίθεται; Είχε συναινέσει και μάλιστα με ένα «συναινώ» που δεν συνιστούσε διοικητική πράξη, την πληρωμή, μια πληρωμή στη βάση της τεχνικής λύσης. Αυτό είχε κάνει. Και έρχεται ο βουλευτής του ίδιου του κόμματος που φώναζε για ποινικές ευθύνες Βορίδη και μας κατηγορούσε για συγκάλυψη και επιβεβαιώνει αυτό το οποίο λέγαμε και εμείς, ότι παράνομο δεν ήταν.

—–

Για μένα αυτό είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία για να σας πω κάτι. Χτίζοντας πολλές επιτυχίες όπως αυτή του Κυριάκου Πιερρακάκη, με νέους ανθρώπους, με πιο έμπειρα στελέχη που θέλουν τη χώρα μας να την πάνε μπροστά -και αυτή είναι η στόχευση του Κυριάκου Μητσοτάκη- μπορούμε να εξαλείψουμε, γιατί για να εξαφανιστούν είναι πολύ δύσκολο, να μειώσουμε τις περιπτώσεις της Ελλάδας των «Φραπέδων». Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό. Για να το κάνουμε αυτό, γιατί ούτε εμένα μου αρέσει ούτε αυτή η εικόνα, ούτε αυτή η ρητορική, ούτε αυτό το ύφος αυτού του ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον αυτά που διαβάζουμε ότι έχει κάνει. Και συγγνώμη που το λέω έτσι απλά και κυνικά, δεν θεωρώ ότι εκπροσωπούν ούτε το δικό μου κόμμα, ούτε κανένα κόμμα. Εγώ δεν θεωρώ, δηλαδή, ότι επειδή μπορεί να είναι κουμπάρος του Ανδρουλάκη, του όποιου κύριου Ανδρουλάκη, κάποιος, σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ όλο εκπροσωπείται από τέτοιους ανθρώπους, ούτε η Ν.Δ.. Γιατί το λέω; Για να μην μας το κάνουν, γιατί δυστυχώς υποστήκαμε πολύ μεγάλη επίθεση «τσουβαλιάσματος». Μας είπαν, για παράδειγμα, ότι συγκαλύπτουμε λαθρέμπορους επί τη βάσει μιας θεωρίας συγκάλυψης πάνω σε ένα τραγικό δυστύχημα, αντί να συζητάμε για τα σοβαρά αίτια ενός τραγικού δυστυχήματος. Δεν βάλανε μυαλό, ενώ κατέρρευσε η συγκάλυψη και για τρεις μήνες μας λέγανε ότι είμαστε και εμείς μέλη, όλοι, όλο το κόμμα, μιας εγκληματικής οργάνωσης, επειδή κάποιοι «πονηροί», που όλοι έχουν πάει στον εισαγγελέα ή θα πάνε, αναλόγως την περίπτωση, παίρνανε λεφτά από τίμιους αγρότες, ενώ δεν έπρεπε να πάρουν. Εγώ γι’ αυτό το λέω, όχι για να συμψηφίσω, το αντίθετο. Η Ελλάδα του «Φραπέ» ανήκει στο παρελθόν και του κάθε, τέλος πάντων, παράνομου, πρέπει να πάει στη Δικαιοσύνη.

10