Με ένα debate ανάμεσα στα παιδιά επάνω στο μείζον θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, επικεντρωμένο και στα δικαιώματα του παιδιού, συνεχίστηκαν τη Δευτέρα 3 Ιουλίου οι δράσεις της φετινής Καλοκαιρινής Εκστρατείας Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας, του προγράμματος που υλοποιείται στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου Ηρακλείου Αττικής σε συνεργασία με την Εθνική Βιβλιοθήκης της Ελλάδας, του Δικτύου Δημοτικών Βιβλιοθηκών και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με τίτλο «100 Ακριβώς! Θησαυροί της Άλκης και Ζωρζ…».
Σε αυτό το εργαστήρι τα παιδιά που συμμετέχουν στο φετινό πρόγραμμα αλλά και τα παιδιά του προγράμματος Καλοκαιρινής Απασχόλησης του Δήμου Ηρακλείου Αττικής συζήτησαν μαζί με την εμψυχώτρια της ημέρας, συγγραφέα, Εύη Κοντόρα για το πώς παρουσιάζονται τα δικαιώματα μεγάλων και παιδιών μέσα από το διαχρονικό έργο των δύο μεγάλων συγγραφέων: της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρρή, στις οποίες είναι αφιερωμένη η φετινή Καλοκαιρινή Εκστρατεία.
Ακολουθεί απόσπασμα από τις συζητήσεις του εργαστηρίου:
Γιατί θα μιλήσουμε σήμερα;
θα κάνουμε ένα ταξίδι στο χρόνο και στις σελίδες των βιβλίων αλλά κάθε ταξίδι έχει μια αφετηρία. Σκεφτείτε το μεταφορικό μέσο του ταξιδιού, κρατείστε το στο μυαλό σας χωρίς να το πείτε ή γράψτε το, αν θέλετε, για να μην το ξεχάσετε, γιατί θα το χρειαστούμε μετά.
«…Όταν οι μανάδες εξαντλούν τα παραμύθια των άλλων πρέπει να λένε στα παιδιά τους το δικό τους παραμύθι, το αληθινό παραμύθι. Εγώ δεν θέλω να ξεχάσω. Κι όταν τα παιδιά μου κάποια μέρα θα με ρωτάνε “μητέρα, ήσουν ποτέ μικρή;” εγώ θα γελάω και θ’ απαντάω “δεν ήμουν μικρή, είμαι μικρή” και θ’ ανοίγω τα βιβλία…».
Πριν ασχοληθούμε με τα δικαιώματα, ας πούμε δυο λόγια για την ιστορία μιας φιλίας.
Έχετε τέτοιους φίλους παιδιά; Ή θα θέλατε να έχετε, αφού οι φιλίες δοκιμάζονται στο χρόνο;
Κάνουμε στο σχολείο γιορτές για την 28η Οκτωβρίου 1940, αλλά πουθενά δεν μπορούμε να μάθουμε καλύτερα για εκείνη την εποχή, τα ιστορικά γεγονότα και τη σύνδεσή τους, τους ανθρώπους, την τότε κοινωνία από τα λογοτεχνικά βιβλία που γράφτηκαν από τους ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα. Όπως « Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου της Άλκης Ζέη», «Όταν ο ήλιος… της Ζωρζ Σαρή».
ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ίδρυση, ύμνος, τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι δεν πολεμούν μόνο για να διώξουνε τον κατακτητή αλλά για να διεκδικήσουν και να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή για όλους. «Όταν ο ήλιος… της Ζωρζ Σαρή».
Ο άνθρωπος δεν πρέπει να πορεύεται μόνο μεθυσμένος.
Κάποτε πρέπει να σκέφτεται τους πολέμους, τις νίκες, τον ηρωισμό, δεν πρέπει να τα σκεφτόμαστε μόνο οπαδικά. Πρέπει να αναζητούμε και να βρίσκουμε τις αιτίες για όσα συμβαίνουν. Μόνο έτσι καταλαβαίνουμε γιατί πολεμάμε κι αγωνιζόμαστε, ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος και ποιος είναι ο στόχος του αγώνα.
Είμαστε σε μια βιβλιοθήκη και μιλάμε για τα δικαιώματα. Η αφετηρία μας είναι η Άλκη Ζέη και η Ζωρζ Σαρή. Τι σχέση έχει το βιβλίο με το δικαίωμα; Πώς το αντιλαμβάνεστε εσείς; Πώς μπορεί να κινδυνεύει το δικαίωμά μας για το βιβλίο; Πώς μπορεί να κινδυνεύει το ίδιο το βιβλίο. «Το καπλάνι της Βιτρίνας της Άλκης Ζέη»
Τι είναι για σας το βιβλίο; Φανταστείτε μια λέξη μόνο και κρατείστε τη για σας ή σημειώστε τη για να μην την ξεχάσετε. Μπορείτε, αν θέλετε, να τη συμπληρώσετε και με άλλες, αλλά βάλτε τις μέσα σε παρένθεση. Η λέξη πρέπει να στέκεται μόνη της σαν νόημα. Αγαπημένο Βιβλίο. Τα δικά μου θα σας τα πω στο τέλος.
Δικαιώματα: Σεντούκι με θησαυρούς (σε έναν παλιό πύργο, στον πάτο της θάλασσας, σε μια σοφίτα ή σε ένα αραχνιασμένο υπόγειο, σε ένα ξεχασμένο αχυρώνα, κρυμμένο σε μια σπηλιά κλπ). Κρατείστε το κι αυτό για να μην το ξεχάσετε.
Τροφή, στέγη, εκπαίδευση, υγεία, πρόσβαση στον πολιτισμό – αθλητισμό, καθαρός αέρας, καθαρό νερό, ασφάλεια, ειρήνη, να μπορείς να ζεις με τις ιδιαιτερότητές σου χωρίς να στερείσαι τα άλλα βασικά δικαιώματά σου.
Τα παραπάνω είναι προϋπόθεση για να υπάρχει ελευθερία λόγου – έκφρασης.
Δυνατότητα να ζεις με την οικογένειά σου και η οικογένεια να έχει στήριξη ώστε τα παιδιά να μεγαλώνουν έχοντας πρόσβαση ατομική σε αυτά τα δικαιώματα (κοινωνικά – ατομικά δικαιώματα: κοινωνικό δικαίωμα – καθολικό και αδιαπραγμάτευτο). «Το καπλάνι της Βιτρίνας της Άλκης Ζέη»
«Όταν ο ήλιος… της Ζωρζ Σαρή».
Το μέλλον των φτωχών παιδιών: όχι τι θέλουμε να σπουδάσουμε, αλλά τι πρέπει να σπουδάσουμε –η μητέρα από μας περιμένει).
Έχουν και οι μεγάλοι αυτά τα δικαιώματα; Ποιο δικαίωμα πρέπει να έχουν οι μεγάλοι που για τα παιδιά είναι απαγορευτικό; αντίθετα στερούνται .
19ος αιώνας παιδική εργασία, μαρτυρία, 21ος αιώνας παιδική εργασία.
Πηγαίνω στο ορυχείο γύρω στις 4 η ώρα (μερικές φορές κατά τις 3.30 το πρωί) και φεύγω στις 5.30 το απόγευμα. Όταν έχει φως τραγουδάω, ποτέ όμως μέσα στο σκοτάδι. Τότε δεν τολμώ να τραγουδήσω. Δεν αγαπώ τις γαλαρίες… Πόσο θα ’θελα, αντί για τις γαλαρίες, να πήγαινα στο σχολείο…Σάρα Γκούντερ, 8 ετών
Για ποιο δικαίωμα θα πάλευες και πώς θα το έκανες αυτό; Σκέψου και κράτα το στο μυαλό σου ή σημείωσέ το για να μην το ξεχάσεις.
Πώς μπορούν τα παιδιά να παλέψουν για τα δικαιώματά τους;
Σκέψεις πάνω στο λογοτεχνικό βιβλίο γενικά. Το δικό μου ταξίδι.
Μεταφορικό μέσο ταξιδιού – δικαίωμα για το οποίο θα πάλευες – λέξη για το βιβλίο – αγαπημένο βιβλίο – πώς παλεύω για τα δικαιώματά μου.
Ευχαριστούμε πολύ την εμψυχώτριά μας Εύη Κοντόρα (Συγγραφέας) και το Παράρτημα Εθνικής Αντίστασης & Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, Φίλων και Απογόνων Ηρακλείου Αττικής.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
