Ενδοοικογενειακή βία εν έτη 2020..Aνοίγουμε τις κλειστές πόρτες – ΓΡΑΜΜΗ SOS

42

Εν έτη 2020 και η λέξη ενδοοικογενειακή βία αντί να φαντάζει ξένη στα αφτιά μας, ολοένα και μεγαλώνει.

Τι γίνεται όταν κλείνουν οι πόρτες;

Τι γίνεται όταν κλείνουν τα στόματα ;

Σε μια πρόσφατη έρευνα τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν με τον υποχρεωτικό εγκλωβισμό στο σπίτι, λόγω της πανδημίας του Covid-19.

Όπως σε κάθε περίοδο κρίσης και σε περιόδους εορτών, τα κρούσματα βίας αυξάνονται. Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να υποστούν σωματικά και ψυχικά τραύματα. Μεγάλο ποσοστό θυμάτων έχουν νοσηλευτεί ή έχουν εισαχθεί στα επείγοντα λόγω σοβαρών τραυματισμών.

Στη συναισθηματική κακοποίηση όμως τα σημάδια δεν μπορούν να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν εύκολα.

Αυτό το είδος κακοποίησης τραυματίζει την ψυχική υγεία των θυμάτων, τα οποία πολύ συχνά οδηγούνται σε κατάχρηση ουσιών, κατάθλιψη, διαταραχή μετατραυματικού στρες, άγχος, απομόνωση, αποξένωση και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Στα πρώτα σημάδια κακοποίησης αυξάνονται σταδιακά οι εντάσεις, όπου το θύμα υπόκειται σε λιγότερες βίαιες συμπεριφορές και στο τελευταίο στάδιο ο θύτης ενεργεί απολογητικά και συμπονετικά προς το θύμα υπόσχοντας ότι δεν θα ξανά συμβεί το γεγονός.

Τα θύματα με τη σειρά τους αρνούνται την κακοποίηση που δέχονται, σβήνουν από τη μνήμη τους τα περιστατικά κακοποίησης, αντιμετωπίζουν όμως άγχος, φόβο ή πανικό λόγω του στρες που ζουν ενώ παράλληλα ναρκώνονται συναισθηματικά για να αποφύγουν και να αντιμετωπίζουν την κατάσταση.

Ζουν σε ένα μέρος το οποίο θέλουν να αποφύγουν, για να νιώσουν ελευθερία, για να μπορέσουν να εκφραστούν.

Έχουμε αναρωτηθεί τελικά ποσό δύσκολη είναι η υπόθεση αυτή για τα θύματα; Τα θύματα φοβούνται να μιλήσουν για όσα βιώνουν μέσα στο σπίτι, φοβούνται να το εκφράσουν, φοβούνται να το μοιραστούν με κάποιον.

Το πρώτο μεγάλο βήμα για την αντιμετώπιση είναι η αναγνώριση, δηλαδή να γίνει αντιληπτό, σαφές ότι η βία είναι η κάθε πράξη που αποσκοπεί στη δημιουργία σωματικής, ψυχολογικής ή σεξουαλικής βλάβης. Τα άτομα που έχουν υποστεί ή δέχονται βία μπορούν να απευθυνθούν στο Α.Τ της περιοχής τους.

Επίσης εάν έχουν δεχτεί σωματική κακοποίηση πρέπει να επισκεφθούν δημόσιο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες, οπού εκεί θα πιστοποιηθεί η κακοποίηση τους και στη συνέχεια τα θύματα μπορούν να κινηθούν νομικά με τη βοήθεια των Αστυνομικών και Εισαγγελικών Αρχών.

Είναι πολύ σημαντικό να σημειωθεί ότι μπορούν να απευθυνθούν σε άμεσες  τηλεφωνικές υπηρεσίες για καταγγελίες, ψυχολογική υποστήριξη και βοήθεια. Η Εθνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056 και Γραμμή SOS της Γενικής Γραμματείας Ισότητας 15900.

Εμείς όμως δεν θα μείνουμε άπραγοι αν πέσει στην αντίληψη μας περιστατικό βίας, δεν θα κλείσουμε την πόρτα μας, αλλά ούτε το στόμα μας. Γιατί μας χρειάζεται αυτός ο άνθρωπος, το παιδί, ο ηλικιωμένος. Ίσως δεν έχει τη δύναμη να το κάνει, είτε γιατί φοβάται, είτε γιατί δεν έχει κάποιον συγγενή ή φίλο να βρεθεί δίπλα του.

Με έργα και όχι με λόγια.

 

Νικολούλη Φωτεινή, Κοινωνική Λειτουργός

 

ΠΗΓΗ: iasismed.eu 

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store Get it on Google Play

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ