γράφει η Ιωάννα Αμαξηλάτη
Μεγάλη γιορτή η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Ιησού και σε αυτό εδώ, να ! το παρεκκλήσι το μικρό, του ιερού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμαρουσίου γιορτάζεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας.
Μέσα σε μια σύγχρονη πλέον Λεωφόρο Κηφισίας, στην αναβαθμισμένη καταπράσινη πλατεία της Αγίας Λαύρας, ξεπροβάλλει το μικρό, αγέρωχο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, εκεί, ανάμεσα στα δέντρα που έχουν βαφτεί λευκά στη βάση τους και τα σημαιάκια που κυματίζουν, λες και ο χρόνος δεν το έχει αγγίξει! Είναι τόσο όμορφο, τόσο ταπεινά μαρτυρά την ιστορία του, μια ιστορία γεννημένη στην Τουρκιά, ένα εκκλησάκι που μέχρι το 1920 αποτελούσε το τρίτο κοιμητήριο του Αμαρουσίου.
Το επισκεφθήκαμε εσωτερικά για να μπορέσουμε να μεταφέρουμε όλη τη λατρεία που του αρμόζει και τότε ο ανθρώπινος νους μας – και πολύ εύλογα – ανέτρεξε στο παρελθόν, στις ρίζες του, στα χρόνια της τουρκοκρατίας, στα χρόνια που αυτό έχει αναπτυχθεί, στα βάσανα που έχει περάσει προφανώς από τους Τούρκους, σε αυτά που κατά πρόσωπο έχει αντικρίσει.
Μόλις ο επισκέπτης κατέβει προς τα κάτω το σκαλοπάτι που υπάρχει μεταφέρεται σε άλλους χρόνους, τότε νιώθει το δέος, την κατάνυξη, την οργή γι αυτούς που τόλμησαν να αγγίξουν τις τοιχογραφίες με τους αγίους οι οποίες παρότι τους βανδαλισμούς στέκουν εκεί, σε κάνουν να νιώθεις ακόμη μεγαλύτερο δέος, συναισθηματικές αξίες που μόνο οι “ραγιάδες” μπορούμε να καταλάβουμε. Οι μισοκατεστραμμένες εικόνες, οι ξεθωριασμένες αγιογραφίες, με τα μάτια των αγίων “βγαλμένα” από τους βάνδαλους – σύμφωνα με ιστορικές πηγές οι αλλόθρησκοι δεν ήθελαν να τους βλέπουν όταν διέπρατταν τις ανομολόγητες βιαιοπραγίες τους και έτσι “έβγαζαν” τα μάτια των αγίων που ένιωθαν ότι τους κοιτούν – αποτίουν ένα φόρο τιμής σε αυτό το μικρό γραφικό κτίσμα που εάν μη τι άλλο οι Μαρουσιώτες θα έπρεπε να είναι υπερήφανοι και να καμαρώνουν γι’ αυτό.
- φωτογραφίες από προσωπικό μου αρχείο
ΠΗΓΗ ΒΙΝΤΕΟ: SANSIMERA.GR