Ξημερώνει 25 του Μάρτη….πρώτη φορά που η γενιά η δική μας θα ζήσει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την Εθνική μας εορτή τόσο μα τόσο διαφορετικά, πρωτόγνωρα… Θαρρείς και είμαστε όλοι στο ίδιο όνειρο τόσες μέρες…μα και στην ημέρα αυτή ? Πάμε ένα μόλις χρόνο πίσω και κοιτάζουμε φωτογραφίες στο κινητό μας από την περσινή παρέλαση…τέτοια μέρα. Το πρώτο συναίσθημα που βγαίνει λες και είναι αυτό της νοσταλγίας της τότε δεδομένης, για τους περισσότερους από εμάς αν όχι για όλους μας, κατάστασης… Η εκκλησία μας να υποδέχεται τη μεγάλη αυτή ημέρα και τους πιστούς με Θεία Λειτουργία και Δοξολογία. Οι μαθητές της πέμπτης Δημοτικού να περιμένουν με αγωνία το πρώτο τους βήμα και με άγχος ανακατεμένο με χαρά και περηφάνια να κοιτάζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη …και όταν εκείνος τους γνέφει καταφατικά μόνο τότε να ξεκινούν ικανοποιημένοι για το ιερό τους καθήκον. Κι έβλεπες ένα βλέμμα αγέρωχο, μια όψη που θύμιζε ήρωες της Επανάστασης, ένα χαμόγελο στη ματιά και την ελληνική σημαία να κυματίζει στους δρόμους και τις ψυχές όλων όσων περνούσαν από μπροστά μας, κάτι σαν ιεροτελεστία! Και όλοι εμείς να προσπαθούμε να μη χάσουμε στιγμή από τους αγαπημένους μας, μα τόσο δύσκολο να μείνει και το χέρι σταθερό …με τα γυαλιά ηλίου στα μάτια μας για…κάθε ενδεχόμενο. Η πόλη να σφύζει από κόσμο, παρέες, γέλια, χειροκροτήματα, το συναίσθημα στην κορύφωσή του και τα καφέ γεμάτα να σηματοδοτούν το τέλος της παρέλασης και να μεσολαβούν μέχρι να γευτούμε τον παραδοσιακό μπακαλιάρο στο μεσημεριανό μας τραπέζι. Και είμαστε τώρα ένα χρόνο μετά, με την εικόνα τόσο αλλιώτικη που μας ξαφνιάζει. Φέτος – μας είπαν – ότι λόγω της …κατάστασης δεν θα γίνει η παρέλαση, κάτι που δεν μας ξένισε. Μετά μάλιστα από την απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης για ελεγχόμενη κυκλοφορία μας, συνειδητοποιήσαμε όλοι πια ότι ο κίνδυνος έχει πλησιάσει και είναι στο χέρι μας να τον αφήσουμε έξω από τη ζωή και το σπίτι μας…και θα το κάνουμε.
Φέτος οι Έλληνες αλλά και όλη η ανθρωπότητα δίνουμε ένα νέο αγώνα και είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε….ναι, με κάποιες απώλειες όπως κάθε φορά και ναι, με θυσίες, επιμονή, σύνεση και πείσμα. Οπλιζόμαστε όλοι με αισιοδοξία, είμαστε ενωμένοι, αγαπημένοι όσο ποτέ και δημιουργούμε έναν ακόμη λόγο που να αξίζει την υπομονή μας…τον εορτασμό μιας ακόμη επετείου, εκείνης που κανείς μας δεν περίμενε να γιορτάσει.Την απελευθέρωσή μας από το φόβο και τον κίνδυνο και την επιστροφή των παιδιών μας στην ανεμελιά και στα σχολειά τους , αλλά και τη δική μας στην κανονική ζωή που μόλις λίγες μέρες πριν ζούσαμε.
Τιμή και δόξα λοιπόν στους προγόνους μας! Αύριο όλοι με σημαίες στα σπίτια μας και το βλέμμα στους ουρανούς, θα γιορτάσουμε με το δικό μας μοναδικό τρόπο, με συναίσθημα και δύναμη ψυχής, την πάντα δική μας 25 Μαρτίου!!!
Χρόνια Πολλά Έλληνες, χρόνια πολλά Ελλάδα!!
Επιμέλεια και σύνταξη κειμένου: Εύα Μαυρίδου
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
