Γιορτάζει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στο Μαρούσι, στη συμβολή των οδών Στ. Δραγούμη και Βασ. Κωνσταντίνου
Ιωάννα Αμαξηλάτη
Εκατοντάδες βυζαντινά παρεκκλήσια είναι διάσπαρτα σε όλο το Μαρούσι και χρονολογούνται κυρίως τον 15ο -16ο αιώνα. Ένα από αυτά και το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, ο Άγιος Δημήτριος που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Στ. Δραγούμη και Βασ. Κωνσταντίνου στην καρδιά του Αμαρουσίου.
Το μικρό παρεκκλήσι αποτελεί ένα στολίδι για την Ενορία του Αγίου Νικολάου, το Δήμο Αμαρουσίου, την Μητρόπολη και για όλους τους πιστούς» όπως είχε υπογραμμίσει σε παλαιότερη επίσκεψή του ο Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος.
Το γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου ξεπροβάλλει μόνο του ανάμεσα στις σύγχρονες πολυκατοικίες θαρρείς και δεν το έχουν αγγίξει τα τσιμέντα που το πολιορκούν. Περιτριγυρίζεται από καταπράσινο προαύλιο χώρο με ένα πέτρινο μικρό καμπαναριό και μαρμάρινα (πετρόκτιστα) πεζούλια ενώ λειτουργεί κάθε χρόνο μόνο την ημέρα της γιορτής του στις 26 Οκτωβρίου όπου τιμάται και η μνήμη του Αγίου του.
Παρότι το πέρασμα των χρόνων έχουν βρεθεί αρχαία τμήματα του μικρού ναού- εκ των οποίων κάποια φυλάσσονται στο Βυζαντινό Μουσείο – που μαρτυρούν τη βαθιά ιστορία του πίσω στα χρόνια της τουρκοκρατίας ενώ σύμφωνα με πηγές ο ναός αγιογραφήθηκε γύρω στο 1600. Η εκ βάθρων ανακαίνισή του δε, χρονολογείται το 1900 ενώ το 1972 κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο.
Ιωάννα Αμαξηλάτη